Na enkele muzikale uitstapjes in de afgelopen jaren, verschijnt met Are You Serious voor het eerst sinds 2012 weer eens een plaat van Andrew Bird zoals we hem het liefste zien. Al vioolspelend, fluitend en experimenterend sleept het multi-talent de luisteraar ouderwets door zijn muzikale gedachtewereld. Met wisselend succes.
Hoewel het even geleden is dat een regulier studioalbum verscheen, was stilzitten er niet bij voor Bird. Zo bracht hij een plaat uit waarop hij nummers van americanaband The Handsome Family covert en vorig jaar nog het instrumentale experiment Canyon, de eerste van vijf albums in de zogenoemde Echolocations-reeks. Een spannend project, waarbij Bird door op vijf verschillende locaties te spelen (na Canyon volgen nog River, City, Lake en Forest) wil uitzoeken welke invloed omgeving heeft op muziek,.
Ook op persoonlijk vlak gebeurde er een hoop. De zanger trouwde en werd vader. Die thema’s worden op Are You Serious niet geschuwd. Het maakt van de nieuwste langspeler de meest persoonlijke tot nu toe. Overigens zonder sentimenteel te doen, want zoals het Andrew Bird betaamt bezingt hij ook zijn eigen leven in cryptische bewoordingen en vanuit verschillende perspectieven.
‘Het zijn simpelweg de sterkste melodieën en ideeën die de afgelopen drie, vier jaar in mij op zijn gekomen.’ Zo verklaart Bird de invulling van Are You Serious in een interview met het Amerikaanse radiostation NPR. Zo eenvoudig als dat klinkt, zo groot is de uitdaging om van al die ideeën een kloppend totaalplaatje te maken. Dat lukt ook lang niet altijd. Zowel Puma als het ironische liefdesliedje Left Handed Kisses – een duet met Fiona Apple – bevatten bijvoorbeeld zó veel melodielijnen, dat het eindresultaat een afgeraffeld geheel vormt. Jammer, want in potentie had Left Handed Kisses één van de sterkste nummers op de plaat kunnen zijn.
Die eer gaat nu ongetwijfeld naar Roma Fade. Een vrolijke vertelling over de ontmoeting tussen Bird en zijn vrouw, terwijl op de achtergrond folkmelodieën door je luidsprekers dansen. Openingstrack Capsized is ook het vermelden waard, bovenal vanwege het bijzondere geluid dat Bird uit zijn viool weet te destilleren. Het instrument is haast niet meer van de elektrische gitaar te onderscheiden. Valleys of the Young begint ingetogen, maar eindigt spectaculair in Velvet Underground-achtig bombast.
Are You Serious is al met al een tweeledig album. Het staat vast dat het de moeite van het beluisteren waard is. De variëteit van het elftal nummers is groot en de muzikaliteit en vindingrijkheid van Andrew Bird staan van begin tot eind buiten kijf. Dit maakt van Are You Serious een interessante muzikale ontdekkingstocht, waarop voor iedereen wel een of meerdere hoogtepunten te vinden zijn.
Die variëteit is aan de andere kant ook de zwakte van het album. De ideeënfabriek van Bird draait op volle toeren en met regelmaat vliegen de melodieën je om de oren. Als de ene nog tijd nodig heeft om tot zijn recht te komen, dient de volgende melodie zich al aan. Lang niet elk idee van Bird krijgt zo de kans zich volledig te ontplooien en dat maakt Are You Serious soms rommelig. Na de slotnoot overheerst dan ook het gevoel dat er veel meer in had gezeten.
