Hey Mama, In the Name of Love, I Got You, No Broken Hearts en Me, Myself & I; een handjevol hits waarmee de blonde Bebe de afgelopen tijd in de wereldwijde hitlijsten schitterde. Bebe Rexha bewees afgelopen februari met haar steengoede ep All Your Fault: Pt 1 én haar schrijfkunsten én haar produce-skills dat ze thuishoort in de muziekwereld. Nu, een half jaar later, is het tijd voor een tweede deel van All Your Fault.
Met All Your Fault: Pt. 1 is het de 27-jarige Bebe gelukt om een eigen popsound neer te zetten. Die ep – waar de hit I Got You afkomstig van is – stond vol frisse, catchy, maar ook stoere tracks. Dat part 2 van de ep-reeks anders zou worden, vertelde de zangeres in een interview met Billboard: “It’s all over the place.”
That’s It is de eerste track van Bebe’s nieuwe ep. De titel van het nummer is het eerste dat in je opkomt na het beluisteren ervan. Is dit het? Moet dit de andere kant van Bebe zijn? That’s It – een track met rappers Gucci Mane en 2 Chainz – is saai en irritant door het iets te vaak herhaalde “that’s it, that’s it, that’s it”. Bovendien klinkt het als een slechte ripoff van Jumpman van Drake en Future.
“Love me for who I am, or don’t”, luidt de boodschap in The Way I Are (Dance With Somebody) (ja, het is echt “are” en geen typefout); het derde nummer van de ep. De track is de eerste single van All Your Fault: Pt. 2 en een samenwerking met rapper Lil Wayne. Het laatste is misschien niet Bebe’s beste idee geweest. Doordat de track al zo overgeproduceerd is, maakt Lil Wayne’s robotstem het allemaal nóg een tikkeltje vreselijker.
Een hoogtepuntje van de ep is (Not) The One. Het is een liefdesliedje waarin Bebe de liefde aan iemand verklaart, maar ook weer niet, maar diegene moet wel van haar houden en ook weer niet… Volg je het nog? Nee precies, maar het nummer zit wel goed in elkaar. Qua vibe had (Not) The One beter gepast op de vorige ep, maar wat had dan precies op deze gepast?
Het antwoord op de hierboven gestelde vraag is niet te vinden. All Your Fault: Pt. 2 is een rommeltje. Zwakke soort-van-hiphop-nummers worden afgewisseld met irritante en overgeproduceerde popliedjes. Eén ding moeten we Bebe wel meegeven: deze ep is inderdaad “all over the place”, maar wel iets té.
