Ooit was hij journalistiek student en nu brengt hij zijn tweede album uit: Ben Howard. Drie jaar na Every Kingdom komt hij met het album I Forget Where We Were.
Inmiddels heeft hij twee awards voor beste Britse breaktrough act en beste Britse Solo Male Artist op zak. Ook staat hij aan het begin van een tour door Engeland, Europa, Amerika en Canada, die nog zeker tot februari 2015 zal duren. De shows in Nederland waren zo snel uitverkocht, dat de zanger besloot nog een derde show in de Heineken Music Hall te geven, waar nog kaarten beschikbaar voor zijn.
Het album, dat in totaal tien tracks bevat en bijna een uur duurt, bevat een gelijknamige single. Dit nummer is een oud-3fm megahit en werd goed ontvangen door het publiek. I Forget Where We Where is het album van de week en ook worden kaartjes voor zijn shows weggeven. Kortom: het gaat goed met Ben.
In een interview met het Engelse Radiostation XFM zegt Ben nerveus te zijn. Hij is bang dat zijn fans het nieuwe album niet zullen waarderen, dat het te serieus zal zijn: ‘I think some people might be quite confused by it, I don’t think anyone realises that we’re not going to play any of the old stuff so that’s maybe why I think people might just go; well this is a bit loud and a bit grand.’ Ben zegt dat ze in het album ontzettend veel gitaren hebben gebruikt, mede omdat een groot orkest niet beschikbaar was, maar hij noemt het album wel groots.
I Forget Where We Were begint met de gitaartonen van Small Things, een rustig maar vooral donker lied dat voornamelijk lijkt te bestaan uit Ben’s stem, gitaar en een zachte drum. Eenvoud. Het straalt mysterie uit, een sfeer die door het album heen niet verdwijnt en achter in je hoofd blijft zitten tijdens het luisteren. Je wordt als het ware meegesleept in de muziek. Small Things gaat over in het vrolijkere Rivers In Your Mouth, dat is opgebouwd met verschillende gitaarriffjes, tokkeltjes en slagjes. Het doet terugdenken aan het up-tempo Keep Your Head Up (eerdere single van Ben), iets dat de rest van het veelal donkere album absoluut niet doet.
Na Rivers In Your Mouth volgt I Forget Where We Were, een titel die volgens Ben komt van het twintig zijn: ‘It was something I kept coming back to. It’s a general thing about being in your twenties, when you start having a look around a bit at trends and what kids are doing and all of a sudden having a consiousnes of all that.’
Je moet eraan wennen. De eerste keer dat het album voorbij komt frons je, vervolgens zakt je frons weg en begin je de diepte en donkerheid van de nummers te waarderen. De stem van Ben, dat rauwe randje eraan, leent zich perfect voor deze muziekstijl, en dat laat hij met dit album ook merken. I Forget Where We Were straalt Ben Howard uit. Het album zit goed in elkaar en hoewel het donkere niet iedereen ligt, kan niemand ontkennen dat het inderdaad groots is. Grand.
