Net als haar grote zus Katja had Birgit Schuurman op jonge leeftijd ook de ambitie om haar talenten te showen aan de buitenwereld. Toen zuslief in 1999 haar rol bij springplank Goede Tijden, Slechte Tijden voor gezien hield, bracht Birgit haar eerste singletje uit. Een succes werd het niet maar Schuurman gaf niet op en werkte in de periode die volgde door aan het waarmaken van haar dromen. Met de release van haar debuutalbum Few Like Me en de single I Know in 2001 was Birgit’s doorbraak dan eindelijk een feit. Toch leek het scoren van grote hits een moeilijke opgave en kreeg Schuurman te maken met muzikale dillema’s waardoor het maken van nieuwe liedjes uiteindelijk naar de achtergrond dreef.
Omdat er toch brood op de plank moest komen ging de zangeres zich storten op acteer en presentatieklussen en was ze vervolgens te zien in talloze films, televisieseries en televisieprogramma’s. Voor een theaterproductie schreef ze met haar gitarist een aantal nieuwe liedjes, maar toen diezelfde productie werd afgeblazen, bleek de passie om nieuwe muziek te maken weer helemaal opgebloeid. Zonder last te hebben van de bemoeiende woorden van gehaaide managers en grote platenbazen, heeft Schuurman nu eindelijk de plaat kunnen maken waar ze echt voor de volle honderd procent achter staat: A Fool For Love.
Dit autobiografische project wordt afgetrapt met Fuel My Fire, de eerste single die afgelopen najaar als eerste visitekaartje werd uitgebracht. Deze filmische en sfeervolle poptrack met meeslepende strijkersarrangementen is misschien wel hèt hoogtepunt van dit album. Niet alleen muzikaal, maar ook tekstueel. De passie om eigen liedjes te maken die Schuurman tijdens het hele proces rondom A Fool For Love terugkreeg, zorgde voor een vuur dat in haarzelf opnieuw werd aangewakkerd. Een vuur dat leidde naar nieuwe hoofdstukken, onbeschreven bladzijdes en, zoals ze het zelf noemt: een lush for life.
Iets minder sfeervol maar door het refrein wel hitgevoelig is de tweede track: Shoot A Star. Schuurman experimenteert hierin met een vorm van indiepop, iets wat ze nog niet eerder had gedaan. Speciaal geschreven voor actrice Jelka van Houten, één van haar beste vriendinnen. Het voor haar zoontje geschreven Sweet Surrender klinkt als een bitterzoete dream-pop ballad waarin Schuurman’s verleidelijke en zachte klanken de hoofdrol spelen. Het liedje is een goed bezielingsmoment tussen datgene wat erna komt: Amplify. Opnieuw horen we een fijne, sfeervolle en hypnotiserende poptrack. De aanwezige 80’s-sound is hierin de duidelijkste stempel. Met een geheime liefde als thema en teksten als ‘We are just another melody, wishing it could break free, amplify our whispers!’ tilt Schuurman het nummer naar een nog hoger niveau.
In The One wordt er opnieuw met een vorm van indiepop geëxperimenteerd. Het is mooi om te horen dat de inbreng van strijkers een belangrijk onderdeel tijdens het maken van dit album is geweest, want het geeft een liedje zoals dit nou juist de lading die het nodig heeft. Op Tori Amos geïnspireerd, zo zouden we High On Love kunnen noemen. Schuurman lijkt in een soort trip te zitten en neemt haar luisteraars daarin voorzichtig mee. Track zeven is het akoestisch getinte Stranded dat afgelopen december al werd uitgebracht en in korte tijd zo’n 250.000 keer werd gestreamd op Spotify. Volgens Schuurman werd de gitaarpartij ervan niet netjes maar met een kraakje hier en daar opgenomen. ‘Net zoals het leven is: niet perfect maar wel prachtig.’
Too Big To Break is met zijn kenmerkende vingerknip en filmische sound een antwoord op Fuel My Fire. Qua productie wel wat vlakker maar daardoor niet minder interessant. Opnieuw een hoogtepuntje. Het één na laatste liedje genaamd Fragile, met de aanwezige koortjes (allemaal door Schuurman zelf verzorgd), heeft weer dat bitterzoete dream-pop geluid dat al eerder al aan bod is geweest. Misschien niet het beste liedje, maar als luisteraar weet de zangeres je ergens toch wel te boeien.
Afsluiter is Take Me Back In Time, een ballad waarin Schuurman zich alleen laat begeleiden door de piano. Puurder dan dit krijg je het niet meer. De zangeres heeft er goed aan gedaan om met dit liedje haar ‘droom album’ waardig af te sluiten. A Fool For Love is een sterke plaat waarop Schuurman zichzelf gevonden heeft, waarop ze verlangt naar vroeger en de toekomst, troost zoekt en waarop ze durft te zeggen: ‘sorry, I fucked it up!’ Vocaal gezien behoort ze dan wel niet tot de grootsten van Nederland, muzikaal gezien heeft ze in ieder geval genoeg in huis om te laten zien dat ze het als independent artiest prima zelf aankan.
