“De media en de politie hebben een zeer grote fout gemaakt door onze naam hierbij te betrekken en iets te creëren wat er absoluut niet is”, schreef Broederliefde vorige maand op hun Instagram-account. Het ging goed met een van Nederlands grootste hiphop-acts, maar ze werden laatst bruut van hun roze wolk geschopt. Broederliefde zou betrokken zijn bij een steekpartij. Niet waar dus! Wat wel waar is, is dat de rappers keihard hebben gewerkt aan een nieuw album met de toepasselijke titel: We Moeten Door.
Vijf voetbalvrienden die de studio inkropen en van nul naar de top zijn gegaan. Het klinkt te mooi om waar te zijn, maar het overkwam Broederliefde. In 2014 brachten Jerr, Sjaf, Mella, Emms en Edson hun debuut Gevoelig Feestje uit. Het album leverde de vrienden een top-3 notering, een handjevol FunX-awards en als klap op de vuurpijl een Edison op.
De vervolgplaat Hard Work Pays Off wandelde minder dan een jaar later de Album Top 100 binnen en het derde album, Hard Work Pays Off 2, belandde zelfs op de #1-positie. Het stond zo lang op 1, dat het een dertien jaar oud record van Frans Bauer verbrak. Bovendien heeft Broederliefde een portie streams op hun singles (bijv. Alaka en Jungle) waar je u tegen zegt. Vijftien miljoen luisteraars op Spotify is voor de mannen geen uitzondering. Hoe ga je dat evenaren? Hoe ga je in vredesnaam successen evenaren die bijna niet te evenaren zijn? We Moeten Door geeft het antwoord.
Op de eerste track van het album, Keskiednis, wordt al duidelijk dat het succes niet in de koude kleren is gaan zitten van de Rotterdamse supersterren. ‘Onderweg/Onder druk’, rapt Emms op een chille, rustige en reggaeton-achtige beat. ‘Een foutje had gevolgen op Bevrijdingsdag/Maar accepteren is een hele sterke eigenschap/Als je op de bodem ligt, geloof er in, kijk naar boven, doe je ogen dicht.’ Een mooi en gevoelig gebaar dat de rapper maakt op de openingstrack. Een optreden van Broederliefde tijdens het Bevrijdingsfestival dit jaar kon niet doorgaan. Er dook een video op waarin Emms ‘Joden’ met de grond gelijk maakte. Mooi dat Broederliefde hier op terugkomt met een goede tekst.
Die gevoeligheid wordt doorgezet op Alles In. Een voor Broederliefde schattig liedje waar ze een ‘meisje’ overtuigen van hun liefde. Bovendien is Alles In een heerlijk dansbaar nummer. Niet voor een partijtje twerken – wat we van de rappers gewend zijn -, maar eerder voor een klein salsa-feestje. De raps en beats zijn hard, maar de harp en piano inde track maken het een hele fijne laid back track.
Halverwege het album kom je erachter dat Broederliefde een transformatie heeft ondergaan. De pakkende raps in straattaal gaan dit keer niet over het schuren van vrouwen (denk aan de hit Alaka), maar over liefde en het leven.
Bij een transformatie hoort ook een nieuw levensmotto. Het nummer Life begint met een interviewfragment met Bob Marley. De interviewer vraagt of Marley al wat geld heeft gemaakt met zijn muziek. De raggae-god reageert met: “I don’t have that kind of richness. My richness is life.” De quote en Broederliefde’s nieuwe motto zijn een goede samenvatting van het nummer Life, waarin de rappers laten horen dat ze heus wel weten waar ze vandaan zijn gekomen: ‘Mama maakte trappen en toiletten schoon/Zo leerde je waarderen en respect tonen.’
Ondanks de feestelijke afsluiter Next Move zijn er nauwelijks echte meezingers (of tracks om op te schuren) te vinden op We Moeten Door. Misschien jammer voor de fans van een Jungle of een Mi No Lo, maar een vooruitgang voor de voetbalvrienden. Broederliefde is volwassen geworden, maar knalt nog net zo hard.
