Nadat ze op een festival werd aangemoedigd door een ban, besloot Emma-Lee Moss zelf muziek te maken. In 2006 verscheen ze voor het eerst onder de naam Emmy the Great, toen ze een paar gratis demo’s over het internet verspreidde. Deze waren bedoeld voor haar carrière als achtergrondzangeres, maar het liep net even wat anders. Haar album Second Love is na twee succesvolle soloplaten uitgekomen.
De naam Emmy the Great komt van een niet zo geliefde bijnaam. ‘Emmy is hoe ze me noemden op de universiteit, wat ik haatte. Ik voegde er ‘the Great’ aan toe omdat ik zo’n hekel had aan de naam Emmy’, aldus ze zangeres. Toch koos de Engelse om het voortaan als artiestennaam te gebruiken.
Met haar nieuwe album Second Love wilde ze de technologie van tegenwoordig aanvallen. Ze schreef dan ook veel nummers waarin ze negatief was over de moderne manier van communicatie. Toch was dit niet de richting die bleek te werken voor de zangeres. Pas toen ze de elementen gebruikte om te schrijven over de liefde vielen alle puzzelstukjes op hun plek.
Zo is in Hyperlink heel toepasselijk ‘Love is the answer in the end’ te horen. Emmy zingt het heel rustig en gevoelig. De liefde is een thema dat door het hele album te horen is. Zo zingt ze de metaforen ‘Take it slow like a heartbeat’ in Less Than Three en ‘Pumping through my heart like a algorithm’ in Algorithm. Emmy the Great zorgt in haar nummers voor poëtische teksten, wat het album dieper maakt.
Bij het luisteren van het album raak je bijna in een soort trance De folky muziek is heel ontspannend en rustig. Dit is lekker om bij te relaxen, maar het is wel jammer dat er niet echt een verrassingselement in het album zit. De overgangen tussen de nummers zijn nauwelijks op te merken, alles loopt in elkaar over. Dit maakt de muziek perfect als achtergrondmuziek om lekker weg bij te dromen, maar erg spannend is het niet.
Op het hele album is een soort zen-gevoel aanwezig. Het heeft een beetje een hippie-vibe, zowel in de teksten als in de manier waarop het album geproduceerd is. Emmy the Great brengt je naar een fijne rustige plek, waar alles goed is. Het is jammer dat er weinig variatie in het album zit, maar Second Love kabbelt rustig voort. En eerlijk gezegd is dat soms ook best fijn.
