Net een jaar na het verschijnen van Humanz brengt Gorillaz opnieuw een album uit. The Now Now belooft meer van wat wij van de Gorillaz kennen, minder featured artists en natuurlijk, meer 2D. Maar is dat wat we krijgen?
Verrassend was het wel, toen de clip van Clint Eastwood voor het eerst op onze Tv-schermen te zien was. En natuurlijk origineel. Een band bestaande uit tekenfilmfiguren, een band waar de looks niks te maken hebben met wat je hoort; het gaat allemaal om de muziek. Helaas was het hele tekenfilm-aspect met het laatste album een beetje achterwege gelaten, aangezien Murdoc, Noodle en Russel bijna niet aan bod kwamen. Waarschijnlijk uit de weg geruimd voor de vele featured artiesten op die plaat. Wij hadden ook niet veel goeds te zeggen over het album.
Maar meneer Albarn wil het goedmaken. “Ik draaide een beetje door, met de hoeveelheid artiesten die ik voor de vorige plaat strikte”, vertelt hij in een interview. Nu wil hij weer terug, met 2D op de voorgrond. Laten we maar kijken wat daarvan is gekomen.
Albumopener en ook single Humilty is een relaxed beachpopnummer. Het is poppy, bouncy en de combinatie met de zomerse gitaarklanken van George Benson zorgt voor een waar chillfest. De sfeer verandert met Tranz, een korte en schorre dancetrack met een dreigende synthbeat. Hollywood is een lekker funkadelic nummer met als feature Snoop Dogg en Jamie Principle.
Halverwege de plaat komt er een meer slowbeat, electropop vibe naar voren. Op het levendige en krakende Sorcererz wordt gespeeld met noten die de stem van 2D warm vergezellen. Lake Zurich is een instrumentaal nummer met een heldere decadente synthbeat. Verderop het album worden de nummers wat trager, met bijvoorbeeld het mistige Magic City en voortslepende Fire Flies. Afsluiter Souk Eye versnelt zich weer een beetje van een lief akoestisch ritme naar een disco-getinte dansplaat.
2D’s stem (oftewel Damon Albarns) is vergelijkbaar met de klanken van een akoestische gitaar. Het is warm, consistent en heeft bijna een soort indie-kwaliteit. Het is een van de dingen die Gorillaz Gorillaz maakt. Hoewel je op The Now Now meer van deze iconische stem hoort, is deze plaat wel heel erg teruggeschaald. Er is minder geproduceerd, minder over nagedacht dan bijvoorbeeld Humanz. Damon wilde gewoon een plaat uitbrengen en de mensen die de stem van 2D miste een plezier doen. En dat is prima. Maar een volledige Gorillazplaat is het niet.
Tussen Plastic Beach and Humanz kwam Gorillaz ook met een ander album, The Fall. Een album dat aan de nieuwe plaat doet denken. Niet qua geluid of stijl, maar wel qua productie. The Now Now is een beetje kleurloos en mist het experimentele Gorillaz-karakter. Hoewel Humanz anders was, had het die kwaliteiten wel. Is The Now Now net zo goed als Demon Dayz? Nee. Is het beter dan Humanz? Misschien wel. Het is in ieder geval zeker een tip om ernaar te luisteren.
