Justin Earle ziet er niet alleen uit als een oude vent, hij maakt ook nog eens oude mannen muziek. Maar ja; wie luistert er verder nog naar alternatieve countrymuziek? Dat is sowieso een beetje achterhaald. De 35-jarige artiest is geboren in Nashville en dan maak je natuurlijk countrymuziek. Ook is hij de zoon van Steve Earl, een gitarist die al 24 ep’s en albums uitbracht. Ook allemaal in de stijl country, dan wel folk of rock. Maar om nou te zeggen dat de muziek van Justin Townes Earle een muzikaal hoogstandje is, is ook niet echt bepaald op zijn plaats.
De muziek op Kids In The Street zit nog redelijk in elkaar, maar het past gewoon niet in dit tijdperk. Tuurlijk luisteren we in de snelle maatschappij van tegenwoordig ook nog naar langzame muziek. Maar dit wat Earle maakt is niet zozeer langzaam, het is gewoon echt behoorlijk saai. Vele nummers bestaan uit hetzelfde, veel te trage of veel te simpele tempo. Er zitten wel wat iets meer uptempo nummers bij, maar dan ga je weer meer naar de zang van Earle luisteren en dat is ook niet echt iets om heel blij van te worden. Het is niet per se onzuiver of slecht, maar gewoon oninteressant.
Dit gaat zo het hele album door. Het is niet slecht maar er zit gewoon geen verrassing in het album waardoor het saai en niet interessant is. Justin Townes Earle heeft niet echt een eigen kracht of pluspuntje om te benoemen. Dat is ook de reden dat alle nummers in elkaar overlopen: de tracks hebben geen hoogtepunten en lijken allemaal op elkaar.
De titelsong Kids In The Street is om een mysterieus, bijna meditatie-achtig, deuntje heen gebouwd. Hierdoor is het erg simpel. In het begin van het nummer is Earle amper te verstaan, dit wordt later gelukkig beter. Ook Same Old Stagolee bestaat uit simpele muziek. In dit nummer hoor je nog meer het countrykarakter van Earle terugkomen.
In vergelijking tot deze heel erg rustige nummers is daar ineens Short Hair Woman. Dit begint vrij druk in vergelijking met de rest van de tracks op de plaat. Dat zakt eigenlijk vrij snel weer wat in, maar dit nummer blijft wel een van de snellere nummers van Justin Townes Earle. Door de beat word je ook wat meer in het nummer getrokken, want er is daadwerkelijk iets om naar te luistern. Er wordt eindelijk een beetje iets neergezet. Maar met dit ene nummer dat ermee door kan, redt Earle zijn plaat helaas niet. Kids In The Street is helaas een behoorlijk slaapverwekkend album geworden. Hoewel de muziek van Earle dus niet zozeer slecht in elkaar zit, is het gewoon ronduit saai.
