Kanye West – ye

Waardering

9

8

Poopy-di scoop/Scoop-diddy-whoop/Whoop-di-scoop-di-poop/Poop-di-scoopty/Scoopty-whoop. Dit zijn de lyrics van een van de (verschrikkelijke) singles die in aanloop naar het album ye werd gepubliceerd.

Kanye heeft zichzelf de laatste tijd op verscheidene manieren onder aandacht van de media weten te krijgen. Onder andere door middel van tweets, bijzondere lyrics, een steun betuiging aan Trump en andere controversiële acties. Het heeft er allemaal voor gezorgd dat alle aandacht op het nieuwe album is gericht. Op het album ye bewijst hij dat hij al deze aandacht verdient.

Kanye heeft een drukke laatste maand gehad voordat zijn nieuwe plaat de wereld in kwam. Druk met niet alleen het maken, produceren en marketen van zijn eigen album(s) en singles. De rapper, producer, heeft ook excellente productie verzorgd voor het laatste album van Pusha T dat eind vorige maand werd uitgebracht. Ondanks deze bezigheden wordt op ye duidelijk dat de inspiratie nog lang niet op is!

Ye opent met een muzikaal spoken word waarin Kanye zijn hart lucht over zijn mentale struggles. Dit geeft ons een kijkje in de logica en gedachtegang van de veelbesproken rapper. Hij beschrijft het het beste met: Just say it out loud, just to see how it feels/Weigh all the options, nothing’s off the table. Kanye komt over alsof hij ter plekke zijn gedrag aan het verklaren is, wat bijdraagt aan de authenticiteit. Vanaf het moment dat de drums binnenkomen klinkt hij gefocust en zelfverzekerd.

Deze flow zet hij voort op de volgende track: Yikes. Deze gaat opnieuw over zijn mentale staat. Hij praat hier over de gevolgen van zijn excentrieke persoonlijkheid gecombineerd met een lading drugs. Kanye is een centraal punt van de media en dus hebben we de gevolgen van deze combinatie goed kunnen volgen. Hij loopt niet weg van zijn acties door ze regelmatig te benoemen Yeezy, Yeezy trollin’ OD, huh/Turn TMZ to Smack DVD, huh. De productie en lyrics zijn duidelijk door dezelfde persoon gemaakt, wat ervoor zorgt dat de woorden zwaarder wegen. Dit memorabele, introspectieve begin wordt opgevolgd door het zwakste nummer op de plaat. Met een veelbelovende intro/refrein en een verassend sterke flow van Kanye zelf, verandert All Mine snel in een ongemakkelijke luisterervaring. Kanye gaat namelijk overboord met zijn ego in de lyrics. De productie is ook beduidend minder kleurrijk dan op de rest van de tracklist.

De tegenvaller All Mine, ben je al snel vergeten doordat Wouldn’t Leave erop volgt. In dit nummer is Kanye opnieuw erg zelfbewust aan het evalueren: They say Build your own/ I said, “How, Sway?”/I said Slavery a choice/they said How, Ye?. Dat Kanye niet wegloopt van controverse is natuurlijk niets nieuws, maar dat hij de gevolgen van zijn acties erkend en onder ogen komt is verfrissend. Dit alles wordt begeleid door prachtige instrumenten en later op de track komt er zelfs nog een gospelkoor ter ondersteuning. Dit is Kanye op zijn best en doet denken aan de sterkste momenten van The Life of Pablo.

De tweede helft van het album doet veel denken aan de verschillende albums in Kanye’s discografie. Zo zou Ghost Town in de 808’s & Heartbreak periode passen en zou No Mistakes niet misstaan op Graduation of het felbegeerde The College Dropout. No Mistake fungeert als een energieke brug naar de rustige, emotionele laatste tracks. Kanye gaat niet alleen ‘all out’ in zijn eigen verses, maar de productie is van de hoogste plank. Los van al het muzikale wonder staat een simpele Slick Rick sample voor een luchtige sfeer.

Verder geeft Kanye op de tweede helft van ye de luisteraar alvast een voorproefje van het volgende album, wat hij samen met Kid Cudi later in juni uitgeeft. Cudi zingt op Ghost Town het refrein met veel valse tonen, maar dit draagt juist bij aan de authenticiteit van de emotie in de track. Het album wordt afgesloten met Kanye in de rol van een vader. Zoals veel mannen zich realiseren als ze vader worden, is Kanye bang dat zijn dochter mannen zoals hij vroeger was tegen gaat komen. Hij vraagt letterlijk om excuses voor zijn houding richting de vrouwen in zijn leven Father forgive/I’m scare of the karma. Om zijn argument kracht bij te zetten wordt hij op deze track bijgestaan door uitsluitend vrouwen.

Om zijn boodschap over te brengen fungeert Kanye veel als curator en laat hij een groot deel van de vocalen over aan een van de vele topartiesten tot zijn beschikking. Dit is een goede zaak, want de genialiteit van Kanye is (in het verleden) zelden voortgekomen uit zijn rapvaardigheden. Ondanks de korte looptijd van 23 minuten, is ye geen makkelijk album om naar te luisteren. Alles aan de plaat is namelijk op en top Kanye. Daar horen ook zijn tekortkomingen bij. Er worden hier weinig compromissen gesloten in de naam van de artistieke vrijheid. Het resultaat is een must-listen voor elke muziekliefhebber. Voor veel mensen zal het geen goede luisterervaring zijn, maar ye is een fascinerend product van zijn tijd gecreëerd door een cultuuricoon.