Cheap Smell is het tweede album van Sharon Kovacs. Het is de opvolger van het in 2015 verschenen Shades Of Black.
Het is een bijzonder persoonlijke plaat geworden waarop ze de afgelopen paar jaar van haar leven beschrijft, die voor haar als een achtbaan voelden. Ze zingt onder andere over sex, verdorven liefdesrelaties, verslaving en hedonisme. Ook het verliezen van zowel muzikale als romantische partners en het opnieuw opbouwen van de Kovacs familie rondom topproducer Liam Howe, krijgt een plaatsje op deze langspeler. In een interview in de Volkskrant zegt Kovacs hier over: ‘RS29 is de studio van Oscar Holleman, met wie ik mijn eerste album maakte… / …Het plan was ook het tweede album met Oscar te gaan maken. Maar toen we in 2016 weer in zijn studio gingen werken, lukte het niet meer om goede liedjes te schrijven… / …Ik moest verder en besloot onze samenwerking te stoppen. Het was op.’ Howe heeft onder meer gewerkt met Lana Del Rey, Adele en Marina And The Diamonds. Die samenwerking geeft wel aan dat zij een behoorlijke krater in het muzieklandschap heeft geslagen met haar debuutalbum.
Albumopener Priceless is gelijk al een voltreffer. Een heerlijk soul nummer met een ritmisch basloopje subtiel op de achtergrond en de warme stem van Kovacs die je ‘verleidt’ om toch vooral verder te luisteren.
Adickted gaat over een partner die ze kwijtraakt aan cocaïne. Die wordt nog even flink op zijn nummer gezet: ‘He’s a dick, he’s dick, he’s adickted… /… I gave you milk and honey, you just take all his money.’ Als je ergens een vergelijking met Amy Winehouse kan maken dan is het wel in dit nummer. De manier van zingen en de beat is als Amy in haar hoogtijdagen.
In Mama & Papa geeft Kovacs heel veel van zichzelf bloot. Ze beschrijft hierin de levenslange worsteling die ze heeft met het vertrek van haar vader, nog voor ze geboren werd. Er klinkt een woede en frustratie door het lied heen en ook verwijt en onbegrip. Het intro is dromerig met een piano, knippende vingers en de stem van Kovacs. Vervolgens gaat het los met een woeste gitaar en beukende drums.
De plaat bevat verder tracks die afwisselend soulvol (Midnight Medicine), hypnotiserend (Oblivion) en soms bijna dansbaar (Black Spider) zijn. Het verveelt nergens en het geeft een behoorlijke inkijk in het leven van Kovacs. Het schrijven en opnemen van het album heeft een therapeutische werking gehad op Kovacs. Op haar website zegt ze: ‘The album really helped me achieve being more happy. I learned a lot about myself and musically.’
Met onder andere een 3FM Award op zak kiest Kovacs niet voor de zekerheid van een verkopend album, maar maakt zij muziek vanuit haar hart. Ze doet wat ze wil doen en daarmee onderscheidt zij zich van alle pulp die de ether domineert. Dat alleen al is een heel groot compliment waard. Als je dan ook nog zo’n indrukwekkend en persoonlijk album aflevert, wordt de rode loper naar sterrendom bekleed met diamanten.
