Comeback of the decade? Misschien niet, maar na zeven jaar komt het funkrockbandtrio N.E.R.D ons weer zegenen met hun geluid. De afgelopen jaren heeft de carrière van Pharrel ongekende hoogtes bereikt (hoeveel hits heeft hij eigenlijk gehad?!) en dus is het interessant om te zien wat dat succes met het geluid van het nieuwe album No One Ever Really Dies heeft gedaan.
Het album opent met single Lemon (ft. Rihanna) waar wij een rappende Rihanna tegenkomen verwikkeld in knallende synthbliepjes, een bouncende beat en natuurlijk de kalme rap van de zangeres. Het refrein is lekker pakkend: “bouncin’ around/ bouncin’ around/ bouncin” en is zeker een nummer dat een lekkere opwarmer is voor de rest van de comeback. Deep Down Body Thrust brengt het old school geluid waar wij N.E.R.D zo goed van kennen, een beat met een razend tempo, ritmische keyboards en natuurlijk niet te missen: een geinig gitaarrifje dat de muzikale mengelmoes afsluit. Een overvloed aan synthesizers en een kakofonie aan drums is te horen op de track 1000 in samenwerking met Future. Dit is ook meteen een van de minder toegankelijke nummers op het album. De track gaat alle kanten op, waardoor het moeilijk te volgen is en de stem van Future past net niet helemaal goed in het geheel.
Een emotioneel geladen lied in een optimistisch jasje heb je met Don’t Don’t Do It! ft Kendrick Lamar. Vorige september werd Keith Scott doodgeschoten in Charlotte, North Carolina terwijl hij op zijn kind wachtte. Het ging om een man met traumatische hersenschade die, volgens de politie, geweigerd had zijn wapen in te leveren. In een video gefilmd de vrouw van Keith waarin zij probeert uit te leggen wat er met hem aan de hand smeekt zij meermaals “Don’t Do It”. De keyboards en jazzy drums van het nummer worden aangevuld met veel gitaargeweld, om de situatie van Keith Scott na te bootsen. De tekst “they’re gonna do it anyway” laat ook direct de wanhoop van donkere mensen zien die zich nog altijd niet veilig voelen op straat. Het album sluit af met nog twee interessante samenwerkingen: Kites met Kendrick Lamar en M.I.A en Lifting You met Ed Sheeran. In de eerste track brengt M.I.A haar trademark en in de tweede brengt Ed de hoognodige harmonieën in een album zonder al teveel harmonieuze zang.
De plaat is een lekkere mix die bestaat uit het geluid waarvan we het funky trio al kennen en van wat nu populair is binnen het hiphop genre. De tweede helft van het album dwaalt wel een beetje af en is minder energiek dan de eerste helft. Dat neemt niet weg dat het zeker een lekkere plaat is om op te dansen of juist voor een fijne lounge-sessie op de bank. De vele samenwerkingen op het album zijn wat N.E.R.D kenmerkt, maar pakken niet allemaal uit zoals gehoopt. Het is een excentriek, maar toch toegankelijk album voor de hiphopliefhebber.
