Parquet Courts – Wide Awake!

Waardering

7

7

8

7

Twee jaar nadat de New Yorkers van Parquet Courts hoge ogen gooiden met het album Human Performance, zijn ze terug de studio ingedoken samen met topproducer Danger Mouse (bekend van zijn werk met onder meer U2, The Black Keysen Gnarls Barkley ). Het resultaat is het uiterst eigenzinnige album Wide Awake!.

Met de single en titeltrack Wide Awake leek Parquet Courts de funkkant op te gaan, met groovy baslijnen en energieke percussie. Vanaf het eerste nummer is al duidelijk dat de band niet één stijl hanteert. Het is onmogelijk om een of twee nummers typerend voor dit album te noemen. Dat is ook gelijk het beste en het slechtste aspect van Wide Awake!. Zelden zal iemand het hele album in één luisterbeurt afmaken. De nummers lopen qua stijl en doel erg uiteen. Dit zorgt voor variatie en een flinke scheut dynamiek, maar niet voor eenheid.

Wide Awake! opent met de meest punk-achtige nummers van het album. Leadzanger Andrew Savage schreeuwt op Total Football en Violence de boodschap die hij wil overbrengen zo luid mogelijk. Daardoor dwingt hij de luisteraar om goed te luisteren naar wat hij te zeggen heeft over collectiviteit in contrast met individualisme. Het punkgevoel wordt gecreëerd door de muziek en niet door de songteksten. De boodschappen die hier worden overgebracht zijn namelijk meer in de verwachte, cryptische stijl die Parquet Courts al langer hanteert.

Vanaf het derde nummer beginnen de overlappingen van genres. Before The Water Gets Too High heeft nul punkelementen meer en is volgens Savage beïnvloed door dub. Mardi Gras Beads klinkt als een rockadoptatie van dreampop. Dit shiften van genres gaat door tot en met de laatste track. Tegen de tijd dat je bij het einde van het album aankomt, denk je dat je niet meer verrast kan worden. Maar op Tenderness laat Parquet Courts nog een zachte kant van zichzelf zien. Het refrein is bijna net zo catchy als de vrolijke piano die overduidelijk de spotlight pakt.

Op het oudere werk van de band werd er regelmatig afgewisseld qua zang, maar op Wide Awake! staat Andrew Savage volledig centraal. Om te voorkomen dat dit repetitief wordt maakt de band vaak gebruik van backing zangers. Dit pakt goed uit, maar niet zo goed als Human Performance uit 2016.

Wide Awake! is een dynamisch album, waar voor iedereen wel wat uit te halen valt. Met als verbindende factoren groovy baslijnen en memorabele vocalen lijkt Parquet Courts zijn eigen draai te vinden in elk genre. Al die variatie zorgt misschien wel voor een onrustige luisterbeurt, maar Parquet Courts lijkt het in ieder geval wel allemaal te beheersen. En wat is meer indie dan dat?