Post Malone – Beerbongs & Bentleys

Post Malone

Waardering

6

Beerbongs & Bentleys is het langverwachte tweede album van Post Malone, waarvan er al twee singles gereleased waren: Psycho en Rockstar. Na het horen van deze hits verwachtte men veel van deze plaat en Post lijkt daar op in te willen spelen door veel van de nummers op de singles te laten lijken. Dit zorgt voor een onsamenhangend album, waarbij de songs individueel niet tot hun recht komen.

De simpele maar creatieve formule voor het maken van Post Malone zijn singles is vrij minimalistisch met veel herhaling. Dit hoeft zeker geen slecht iets te zijn, maar als alle nummers op een album op die wijze gemaakt worden, dwaalt je aandacht al gauw af. Dit was bij zijn vorige werk Stoney totaal niet het geval. Met veel meer emotie in zijn tracks had de luisteraar genoeg afwisseling. Hoewel dit ook nog wordt gedaan in het prachtige nummer Stay, is het niet genoeg om te compenseren. Ook het al eerder uitgebrachte Candy Paint onderscheidt zichzelf goed van alle ’club bangers’ en weet een plekje te scoren bij de beste liedjes.

De druk van het produceren van een album heeft Post zijn creatieve proces geen goed gedaan. Ondanks dat hij zelf zegt zich niet in een genre te willen plaatsen, is het allang duidelijk dat hij te lang heeft gewerkt aan het ’verbreden’ van hiphop. De sleur van het genre heeft hij goed verbroken met de duistere overdrive synths in bijvoorbeeld Taking Shots. Deze sound geeft de nummers een grimmige sfeer die past bij zijn soms nihilistische teksten.

De duistere kant van de faam en welvaart is een veelvoorkomend thema in het album en dat valt niet altijd serieus te nemen. Je kan dan wel Rich and Sad zijn, maar het narcisme spat er vanaf. De meest overtuigende emotionele momenten zijn de momenten waar Post die act laat vallen. Wanneer hij zichzelf niet probeert te bewijzen en alleen met een gitaar te werk gaat komen zijn woorden pas tot leven.

Door een gebrek aan variatie en unieke sound is dit album veel minder dan het had kunnen zijn. Met slechts een paar hoogtepunten is dit Beerbongs & Bentleys vrij droog en is het niet aan te raden voor een luistersessie. De singles zijn op zichzelf erg goed en catchy, maar als Post zich net wat meer had laten inspireren door Bob Dylan dan dat hij al deed, dan had dit een pareltje kunnen zijn.