Roots Manuva – Bleeds

Waardering

8

Net als Jezus, is hij ‘klaar om te bloeden voor de kunst’. Een egocentrisch grapje van de rapper Roots Manuva over zijn zesde album Bleeds.  Met zijn melange van hiphop, dub, techno en trip-hop is de Britse hiphoppionier na vier terug. En net zoals zijn stijl, is zijn nieuwe album een muzikale puzzel van duizend stukjes, die na veel geduld precies in elkaar past.

Roots Manuva is duidelijk niet bang om op zijn nieuwe album verschillende stijlen door elkaar te smeden; iets waar hij om bekend staat. Voor Bleeds werkte de rapper samen met onder andere Adrian Sherwood, Four Tet en house-producer Switch (bekend van Major Lazor). Hij heeft zijn eigen stijl weleens ‘dup warrior hiphop’ genoemd, maar deze man is door niemand in één woord te omschrijven.

De eigenzinnige rapper, 43 jaar geleden geboren als Rodney Smith, creëerde al snel zijn eigen sound en was niet bang om anders te zijn dan zijn Amerikaanse moordende concurrentie. In 1999 bracht Roots Manuva zijn eerste soloplaat uit: Brand New Second Hand. Met dit album onderscheidde hij zich van de internationale hiphopmarkt. In datzelfde jaar won hij daar ook de Britse MOBO award mee. De opvolger Run Come Save Me scoorde nog beter, mede dankzij zijn hit Witness (I Hope). De Engelsman van Jamaicaanse komaf liet met dit nummer, met flink wat elektronische invloeden, zien dat hij eigenzinnig en creatief was. Hiphop werd naar een ander niveau getild.

Op Bleeds valt hij ook meteen met de deur in huis en draait er niet omheen. Hard Bastards is zijn harde reflectie op de werkelijkheid. Met teksten als ‘It’s not me but I know a few bastards, and most broke cunts are all true bastards’ schetst hij een somber beeld van het Britse leven. Het thema dat doorbloedt in de rest van zijn nummers. Als luisteraar word je al snel, hoe kan het ook anders, op een heel ander spoor gezet wanneer Facety 2:11 aanbreekt. De veelbesproken single bracht hij eerder uit dit jaar uit. De samenwerking met Four Tet is explosief, experimenteel en elektronisch, en uit zijn comfort zone. Als hij die al heeft. Hier merk je meteen weer dat een Roots Manuva-plaat nooit een normaal strategisch album is. Het meest hitwaardige nummer is bij uitstek Don’t Breathe Out, gesampled met Barry White’s Honey Please Can’t You See. Met soulvolle beats en dromerige vocals is dit het meest catchy en commerciële nummer op het album. Dit probeert hij ook met zijn laatste nummer op het album Fighting For. Jammer dat het er hier iets te dik op ligt. Waar hij zijn album zo sterk begint met Hard Bastards, sluit hij bijna melancholisch af met een nummer waar zelfs een paar snikken op te horen zijn. Maar dit nummer zal zeker niet de boventoon voeren van Bleeds. Met One Thing en Cargo bewijst hij maar weer dat hij de grootste speler blijft van de grime.

Met Bleeds is Roots Manuva is er opnieuw in geslaagd om een eigenzinnig en soms wat ongemakkelijk album neer te zetten. Een plaat voor de muziekliefhebber die niet zomaar iets voor lief neemt.