Sam Patch – Yeah, You And I

Waardering

6

Sam Patch is een in Nederland nog onbekende artiest, maar misschien ken je hem wel als Tim Kingsbury of van de band waar hij lid van is: Arcade Fire. Als bassist en af en toe gitarist en zanger besloot hij in 2015 ook zijn eigen project op te zetten. Dit project noemde hij Sam Patch en daarmee bracht hij zijn debuutalbum uit, genaamd Yeah, You and I. Hoewel Arcade Fire vooral indie-rock maakt, focust Sam Patch zich meer op rock, met soms wat country invloeden. Maar als artiest is Kingsbury nu ook nog eens zanger, de vraag is of hem dat net zo goed af gaat als het bespelen van de bass.

De track Must Have Been An Oversight bevat erg kenmerkende muziek die misschien niet direct in je straatje valt. De stem van Tim is heel erg karakteristiek en die je moet liggen of niet. Kingsbury maakt op dit album muziek dat je echt wat vaker moet luisteren voordat je het kan waarderen. Halverwege de track komt een stuk waarin Tim AKA Sam wat sneller zingt en zit er een countrydeuntje in. Dit klinkt direct veel toegankelijker. Verder maakt hij heel veel gebruik van zijn synthesizer, iets waar hij mij heel blij mee maakt.

Ook 100 Decibels is een aardig goed nummer. Hij bedoelt met de 100 decibel dat hij ruzie heeft en dat er geschreeuw van 100 decibel in zijn gezicht komt. Ook in dit nummer wordt weer een wat ouderwetser deuntje gekoppeld aan synths, iets waar je aan moet wennen maar wat uiteindelijk wel lekker uitpakt.

In de single St. Sebastian gebruikt Tim de kracht van zijn stem beter en raakt hij ook de hogere noten. Deze stem in combinatie met een een aanstekelijk maar simpel country-achtig deuntje maakt St. Sebastian een heel fijn nummer. Halverwege zakt het nummer een beetje in en luister je eigenlijk alleen nog naar een high-hat met Tims stem. Hoewel er dus geen actie in dit nummer zit komt hier zijn stem wel het beste naar voren en dat is ook echt het beluisteren waard!

De andere single Listening heeft Kingsbury samen geschreven met zijn vrouw Nathalie. Dit nummer klinkt nog meer rock en ligt hem goed. Dit nummer spreekt mij tot nu toe het meeste aan. Met een fijne beat, geproduceerd door een drum en een bas, en een duidelijk refrein ligt deze song iets makkelijker in het gehoor.

Over het algemeen bevat het album geen hoogtepunten, wat ik persoonlijk altijd jammer vind. Er is ook niet echt een uitsmijter. Wel ligt rock goed in het straatje van de Arcade Fire bassist, beter dan de rustigere indie tracks. Bij de wat snellere rocknummers komt zijn namelijk stem beter tot uiting. De deuntjes zijn aanstekelijk, en country en synthesizers weet Tim goed te combineren. Toch twijfel ik over zijn stem. Hoe langer ik het luister, hoe meer het went, maar het is niet helemaal mijn ding. Maar toch zet een voormalig bandlid en bassist hier een stevige soloplaat neer waar hij trots op mag zijn.