Savages – Adore Life

Waardering

7

8

Savages is niet de groep van de alledaagse muziek, maar dat is ook allerminst de ambitie die de band heeft. ‘Onze concerten zijn een soort voodoorituelen, waarbij je lichaam wordt overgenomen’, zei frontvrouw Jehnny Beth onlangs in een interview met De Morgen. Nu is het niet zo dat je luisterend naar Adore Life als een poppetje door de lucht geslingerd wordt, maar intimiderend is het zeker.

Dat begint al met de eerste zinnen van het album ‘If you don’t love me/You don’t love anybody/Ain’t you glad it’s you?’ Daarmee is gelijk de toon gezet voor een agressief en guur rockalbum. Vrolijke deuntjes voor op de achtergrond, terwijl je schoonouders op bezoek zijn zitten er niet tussen. Al is het wel prima materiaal om ze in hoog tempo de deur uit te jagen. Savages laat een halve minuut lang onophoudelijk het woord ‘Evil’ uit de speakers knallen, zingt je toe als een Sad Person en speelt god over je ‘We gave you life to see if you’d disobey’. En zo kan je nog wel even doorgaan met haast bezwerende regels. Iets dat we al kenden van hun debuutalbum Silence Yourself met prachtige poëtische volzinnen en refreinen zoals: ‘She will forget her pain/She will come back again/Get hooked on loving hard/Forcing the slut out.’

Nee, tekstueel is het soms wederom een bijna angstaanjagend album, de stem van Beth is evenmin zoetgevooisd en gelukkig is de bijbehorende muziek ook niet tot in de puntjes glad gestreken door producer Johnny Hostile. Dat betekent niet dat Adore Life ook maar ergens onder geproduceerd is, maar de laatste aanslag van een gitaarakkoord drilt regelmatig een paar seconden lang door de muziek en zang heen. Zeker op eind van When Is Love lijkt het alsof er bij de buren iemand met een stofzuiger aan de slag is.

Alle ingrediënten voor een donkere, bijna emoachtige, plaat zijn dus aanwezig. Toch wordt het dat niet helemaal, want in veel nummers zit er net een element waar je ondanks alles toch even een lekker gevoel van in je buik krijgt. Op Adore zijn dat een paar verdwaalde drumslagen middenin, die de track een bombastische opleving geven. Bij Slowing Down The World zit hem dat in een gitaarpingeltje in de intro en ook de opening van Evil heeft iets om vrolijk van te worden. Veel albums bevatten hier en daar een donker randje, Savages geeft een album waar je tekstueel wel depressief van moet worden op momenten een glimmend randje mee.

Dat maakt Adore Life zeker niet meteen een album voor alle gelegenheden. Het is een plaat voor die paar momenten in het jaar dat je het liefst de hele wereld verrot wil schoppen en een willekeurige voorbijganger zonder waarschuwing een scheldkanonnade over zich heen kan krijgen. Of om je schoonouders de deur uit te jagen. Dan is Savages voor even je allerbeste vriend.