Terilekst – Turquoise

Waardering

7

6

7

Het klinkt gek, maar na 21 jaar muziek maken brengt Dennis van der Meijden, beter bekend als Terilekst, dan eindelijk zijn debuutalbum uit. Niet dat hij niks heeft uitgebracht in de tussentijd. De beste man is bekend van albums met Spacekees, Jiggy Djé, Kohfie Konnect, Extince en zelfs Anouk. Zeven jaar na zijn laatste officiële release is er nu dan Turquoise. Een instrumentale plaat waarop Terilekst zijn kunsten volledig kan laten zien.

Want in plaats van de instrumentale omlijsting voor rappers te verzorgen, doet Turrie het nu helemaal zelf. Van het mixen tot de prachtige cover, alles is door Terilekst zelf gedaan. Turquoise is dan ook niet zomaar een uitstapje. In 2013 was er al sprake van een album. Drie jaar later is het dan eindelijk zover.

Het album opent met de track Anxiety, maar of angst een rol gespeeld heeft, is maar de vraag. Turrie heeft, zoals gezegd, zijn strepen al verdiend in de Nederlandse hiphopscene en laat ook op Turquoise horen dat dit niet nieuw voor hem is. Toch zal het voor de trouwe Terilekst-fan even wennen zijn. Op Turquoise wordt de ruimte, die het ontbreken van een rapper oplevert, volledig benut door instrumentaal nog wat meer in te vullen. Turquoise is hiphop, maar gaat nog verder dan dat. Een soulvolle, vintage sound zoals we die kennen van de Something About April albums van Adrian Younge.

Kenmerkend is daarbij de orgel die veelvuldig terugkomt op het album. Terilekst is natuurlijk vooral bekend van zijn, op samples gebaseerde, boombap. Voor dit album heeft hij samengewerkt met live-muzikanten wat die eerdergenoemde vintage sound nog beter laat klinken. Met name Fractal Everything en Tranquil lijken rechtstreeks uit de jaren ’70 gekomen. De periode waar hij doorgaans zijn samples vandaan haalde.

Op sommige momenten hoor je zeker nog de oude Terilekst. Bijvoorbeeld op Breathing Romanesco, een beat die niet misstaan had op het Spacekees & Terilekst album uit 2005. Dat is dan ook misschien het grootste punt van kritiek. Terilekst valt anno 2016 nogal uit de toon in een hiphoplandschap waar artiesten als Lil’ Kleine en Sevn Alias de boventoon voeren. Hiphop heeft zich de laatste jaren op een bepaalde manier ontwikkeld en bij Terilekst lijkt het alsof de tijd heeft stil gestaan. Maar het zou zo maar kunnen dat dat precies de bedoeling is geweest.