The Radio Dept. slaat met hun gloednieuwe plaat Running Out of Love een duidelijk politiek straatje in, en doet dit op een weergaloze manier. De zeskoppige Zweedse band zet vraagtekens achter zijn regering en uit kritiek op fascisme en racisme in de hedendaagse samenleving. Ondanks deze scherpe ondertoon blijft de band excelleren in lieflijke en rustieke muziek. De keuze voor synthesizers en elektronische beats is een opvallende, maar deze onmiskenbare dance-tinten komen het album zeker ten goede. Running Out Of Love bewijst dat een tekst zoveel meer kan zeggen als deze met de juiste muziek gebracht wordt.
Zes jaar lang hield deze Zweedse dreampopband zich stil. Mede door behoorlijke onenigheid met hun ex-label waren ze lange tijd alle motivatie kwijt. Maar met een nieuw label, nieuwe ambities en een ijzersterk nieuw album keren ze op imposante wijze terug. Een zeker pragmatisme speelt een grote rol in de thematiek van Running Out Of Love. ‘The Swedish guns/And every life they took with Swedish guns/Now everywhere you look/it’s Swedish guns’, zingt leadzanger Johan Duncanson met een ijzingwekkend rustige stem. Nooit eerder uitte de band haar maatschappijkritische noties op zo’n directe wijze. Met dit album lijkt de band te insinueren dat het hoog tijd wordt om dat wat gezegd dient te worden, simpelweg te zeggen. Onomwonden en kristalhelder.
De zoete tonen van een goedkope elektrische piano stellen zich centraal op, zoals we dat van de band gewend zijn. Johan Duncanson’s ingetogen zang doet zoals vanouds sterk aan het genre shoegaze denken, en weet als leidend motief elk individueel onderdeel van de bandcompositie netjes in te pakken en als mooi geheel te presenteren. Toch verschilt dit album in een groot aantal aspecten van haar voorgangers. Hardere synthmelodieën en een overduidelijke elektronische drumkit doen de plaat een stuk moderner voorkomen. En het past perfect: de clapgeluiden en diepe elektronische drumbassen geven een knipoog naar de actuele popmuziekscene, terwijl de liedteksten de actuele politieke situatie onder handen nemen.
Het is verrassend hoe goed de zachtmoedige vocals samen kunnen gaan met knallende popsynthgeluiden. Aan de andere kant heeft The Radio Dept. er altijd wel een handje van gehad om onverwachtse combinaties op te zoeken en te exploreren. Het ene experiment werkt beter dan het andere, maar Running Out Of Love is zonder enige twijfel een succes. De verrassende harmonie die gedurende dit album met dancemuziek geschapen wordt komt het best tot zijn recht op de vrolijke deuntjes van Committed To The Cause en We Got Game. Maar ook de bombastische eindtrack Teach Me To Forget wordt met een constant aanzwellende synthesizer tot een hoger niveau getild.
Op de vraag of deze elektronische invloeden de toekomst van The Radio Dept. gaan zijn durven we echter nog even geen antwoord te geven. Vooral omdat tracks waarop deze elektronische invloeden wat minder prominent aanwezig zijn uiteindelijk toch de hoogste kwaliteit kennen. De band verdient alle lof voor het succesvol experimenteren en variëren. Toch blijven nummers als This Thing Was Bound To Happen en Can’t Be Guilty, waarop de klassieke sound van de band helder terug is te horen, een groot deel van de hoogtepunten van de plaat. Kinetische, swingende liedjes met een rustgevend, standvastig ritme en Duncanson’s stem die zachtmoedig over het geheel heen lijkt te zweven. Zoals The Radio Dept. hoort te zijn.
