Years & Years – Communion

‘Are you gonna hide? Are you gonna burn? Gonna answer me?’, zingt Olly Alexander van Years & Years kwetsbaar op afsluiter Memo. Het debuut Communion van het Britse trio is een ode aan de kwetsbare kant van de liefde: de zoektocht naar die ene connectie tussen twee personen.

Dit jaar werd Years & Years benoemd tot de meest veelbelovende act van het jaar door de BBC. Verdiend of niet, de band scoorde dit jaar een gigantische hit met het zeer aanstekelijke King. Op dit moment staan ze hoog in de Britse top 40 met Shine, misschien wel het beste nummer op het album. Onder zinderende synthesizers ‘schittert’ Olly’s overgave naar z’n geliefde, terwijl de onzekerheden hem ook nog overnemen: ‘Everything I can arrange/ Every part of me you change/Just hold me together/Tell me, you’ll always want me to stay.’
Gedurende de hele plaat zoekt Alexander naar antwoorden, op zoek naar een zekere connectie met die ene persoon. De muziek zelf zorgt ervoor dat alles compact in elkaar zit. Alsof je naar Sam Smith luistert die zijn hart uitzingt in de club, in plaats van de kroeg. Het is dan ook niet gek dat de band met Smith op tour meeging als voorprogramma.

En dat is precies wat Years & Years wil bereiken met de muziek: aanstekelijke dance/pop nummers waar een flinke dosis emotie in is verwerkt. Dit lijkt in eerste instantie misschien niet gelijk het geval. De vele variaties van ooh-ooh’s-toevoegingen , de soms wat knijperige stem van Olly en de grote dance-producties lijken de emotionele boodschap onder druk te zetten. Maar wanneer je het album meerdere keren beluisterd, wordt de muziek steeds aangrijpender. Het werd deze week al snel duidelijk dat de serieuzere media Years & Years al snel aan de kant schoven voor het gebrek aan ‘originaliteit’ of de ‘flinterdunne’ stem van Alexander bekritiseerden. Het is echter zo dat de zanger zijn stem goed weet te gebruiken. Vooral onder de muziek die soms zo bombastisch is, weet Alexander op een ingenieuze wijze zijn gedachtes en emoties te uitten.

Op ballad Without accepteert hij dat zijn relatie over is. ‘Oh, you can hate me now/Cause I’ll be gone/And I’ll be with you or without’, zingt hij fragiel in het refrein. Eyes Shut is ook een rustiger nummer, dat begint als een piano ballad. Tijdens het refrein wordt er een drumbeat aan toegevoegd wat het nummer wat platter doet klinken, maar ook hier weet Olly het nummer te dragen. Woede, verdriet en wanhoop komen samen.

Communion wint dan ook niet de prijs voor het meest baanbrekende album van het jaar. Het roept eerder een gevoel van nostalgie terug: alsof Destiny’s Child besluit een 90’s house album op te nemen. Het is een plaat die dient als popplaat, ieder nummer los klinkt als een hit. Maar als geheel is het een emotionele ode aan de goede en slechte kanten van de liefde. Alsof huilen in de discotheek het uitgangspunt was voor de plaat. ‘You seek yourself in another way/I try my best but I don’t ever change’, zucht Alexander op afsluiter op Memo. Niks lijkt ooit genoeg te zijn voor de man aan het front. Years & Years zoekt naar antwoorden en gebruikt dance gemixt met R&B als uitstek. En zij weten dat zonder teveel moeilijke poespas prima voor elkaar te krijgen.