Het is voor elke redactie van een muziekmedium de droom om allemaal mensen te hebben die een net wat andere smaak hebben, zodat het hele muziekspectrum gevuld is. Maar bij het maken van de eindejaarslijstjes zorgt dat nog wel eens voor problemen. Toen ik aan iedereen vroeg zijn album top5 van 2015 in te sturen, noemden 26 redacteuren liefst 88 unieke albums.
Wat verder opvalt, is dat heel veel grote namen ontbreken. Natuurlijk passen ze niet allemaal in de top10, maar deze artiesten van formaat staan allemaal niet in onze lijst: Adele, Avicii, Muse, Justin Bieber, Bob Dylan, Kendrick Lamar, Imagine Dragons, Disclosure, FFS, Mark Ronson, Leon Bridges, Mac DeMarco, Travis $cott, Skrillex, Bryan Adams, Ryan Adam en The Maccabees kwamen er allemaal niet aan te pas. Op een paar populaire acts als Coldplay, Blur en One Direction werd niet eens gestemd!
Van de redactie is Anniek Verhooren het meest blij met deze top 10. Haar nummer 1, 2 en 3 staan er allemaal in en nog hoog ook. Onze social-mediamanager zette de uiteindelijke nummers 1 en 2 zelfs op nummer 2 en 1 in haar lijstje. Daartegenover staan Bart, Lars, Tim en Twinkel die allen niet één plaat in de eindlijst wisten te stemmen.
- Editors – In Dream (13 punten)
Er waren nog drie albums met evenveel punten. Maar de plaat van Editors werd door meer redacteuren genoemd dan zijn concurrenten en mag daarom onze top10 aftrappen. In Dream werd door Simone van Hugten in haar recensie omschreven als ‘de moeilijke vijfde’, maar niet iedereen bleek evenveel moeite te hebben met het album getuige de dertien punten die de Britten bijeen sprokkelden.
- Alabama Shakes – Sound & Colour (14 punten)
Twee tweede plaatsen zijn genoeg voor Alabama Shakes om een negende plek te bemachtigen in de jaarlijst van Nieuweplaat. In zijn recensie noemde Daan Koster Sound & Colour dan ook ijzersterk. ‘Alabama Shakes laat de aarde even trillen als de mens stil zit. Met gierende gitaren, vermakelijke intermezzo’s, een rijke variatie aan genres en, het kan niet genoeg gezegd worden, een monster van een zangeres in de vorm van Brittany Howard.’
- Major Lazer – Peace Is The Mission (15 punten)
Electronic is op onze site de meest gespotte en bekeken categorie. Dus een dance-album mag niet ontbreken in ons eindlijstje. De eer is weggelegd voor Major Lazer, dat natuurlijk uitblonk met zijn hit Lean On. Maar Peace Is The Mission mag er in zijn geheel wezen, zo schreef Anne Kersten. ‘Doordat voor bijna ieder nummer een andere artiest is gebruikt, krijgt het album afwisseling, zonder een onderlinge samenhang te verliezen.’
- Florence + The Machine – How Big, How Blue, How Beautiful (15 punten)
Major Lazer en Florence + The Machine kregen allebei vijftien punten via een eerste en een tweede plek. Daarom is er naar het recensiecijfer gekeken om de eindrankschikking te bepalen. De powervrouw Florence Welch kreeg destijds een 8.3 tegenover een 7.5 voor Peace Is The Mission. ‘Florence + The Machine heeft een album neergezet dat je op sommige momenten doet snakken naar adem en je op andere momenten niet stil kan laten zitten’, zo werd er geschreven over How Big, How Blue, How Beautiful.
- Foals – What Went Down (17 punten)
De populariteit van Foals is dit jaar maar weer toegenomen. Titeltrack What Went Down en Mountain At My Gates werden al veelvuldig genoemd in de jaarreviews van Nieuweplaat-redacteuren. In de albumlijstjes was de populariteit van het complete werk iets minder, al zette Sjoerd Bouwmeester de track wel bovenaan zijn lijstje. ‘What Went Down is de ideale combinatie van ruige rock en lieflijke ballades. Met het album reikt Foals steeds hoger naar de top van de piramide.’
- Mumford & Sons – Wilder Mind (17 punten)
Mumford & Sons sprokkelden evenveel punten bij elkaar als Foals, maar wel dankzij meer verschillende stemmers. Wilder Mind was even wennen voor de fans van de groep, maar naarmate de luisterbeurten verstreken, steeg de waardering. Zo concludeerde ook eindredacteur Annemiek Groeneweg die er een eerste plek voor overhad. ‘Drie weken chagrijnig over de ontbrekende banjo, toen pas hoorde ik hoe de ‘oude feel’ nog steeds in de nummers zit. De teksten zijn gelaagd als altijd en het rockjasje zit eigenlijk best wel lekker.’
- Daniel Romano – If I’ve Only One Time Askin’ (20 punten)
Hoofdredactionele aanbeveling voor onze nummer vier. Zowel de dit jaar afgezwaaide baas Floris Visman als zijn opvolger Wilke Wittebrood vond dit het beste dat 2015 te bieden had. Volgens de huidige leider deed Romano met If I’ve Only One Time Askin’ het onmogelijke: het normaal zo corny countrygenre volledig ontstijgen. ‘Briljante liedschrijfkunst. Hij zal ’t ongetwijfeld niet allemaal zelf meegemaakt hebben, maar toch geloof ik alles wat hij zingt.’
- Lianne La Havas – Blood (27 punten)
Het podium wordt afgetrapt met een ietwat verrassende naam: Lianne La Havas. De soulzangeres wist met haar Blood vier verschillende Nieuweplaat-redacteuren te imponeren. Spotter en technische man Eddy Harskamp zette de Britse zelfs bovenaan in zijn lijstje. ‘Door de pop- en jazzinvloeden is het contrast groot met haar akoestische debuut. Maar doordat alle nummers vloeiend in elkaar over lopen is het genieten wanneer deze plaat op staat.’
- Sufjan Stevens – Carrie & Lowell (30 punten)
Hij is een meester in het maken van prachtige liedjes en dus mag Sufjan Stevens niet ontbreken in de album top10. Het naar zijn ouders vernoemde Carrie & Lowell is een intiem album, waarop hij het verhaal van zijn jeugd vertelt. En dat raakte recensent Juliette Piepers ook. ‘Hij neemt je met elk nummer, op zeer melancholische wijze, mee terug naar herinneringen uit zijn kindertijd en zijn latere volwassen leven. De manier waarop de muziek, zijn verhaal en stem samenkomen zorgen ervoor dat je als luisteraar niets anders kan doen dan je laten meevoeren’, schrijft zij.
- Tame Impala – Currents (56 punten)
Er kan er maar een de beste zijn en dat is Tame Impala. Currents werd ‘slechts’ twee keer op nummer één gezet, maar de vijf tweede plekken maakten het verschil. Voor de vorm zette onze columnist Martijn Muijs hem ook nog op vijf. Recensent Daan Koster vond het de beste plaat van 2015: ‘Tame Impala’s Kevin Parker heeft met Currents een album afgeleverd dat nooit zal vervelen. Currents is niet alleen een scala aan nieuwe ontdekkingen voor het oor, het is ook simpelweg een van de beste albums van de afgelopen jaren dankzij de enerverende mix aan genres en melodieën.’
