Na een roerig decennium in Noord-Afrika met de Arabische lente doet nu zowel Marokko, Egypte als Tunesië mee aan het WK voetbal. Een mooie beloning voor de mensen in de landen die roerige tijden hebben meegemaakt en nog meemaken. In Tunesië weerklonk de onrust van weleer het meeste door in de muziek. Toch herbergt de platenkast van het land ook heerlijke alternatieve dingen, zoals metalfolk.
Balti
Het meest populair in Tunesië is op dit moment Mohamed Salah Balti, of gewoon kortweg Balti. De rapper had vooral een dijk van een hit met het nummer Ya Lili uit 2017. Die kwam nadat hij al bijna twee decennia actief is in de muziek. Eerst met Wled Bled en een paar andere groepen, maar inmiddels draait hij al geruime tijd solo mee. Hij kenmerkt zich als iemand die de jeugd in zijn land probeert te motiveren en vooral van de straat probeert te houden. Stop het geweld. Die oproep deed hij ook wel eens op uiterst confronterende wijze. De video van Kill Somebody laat namelijk weinig aan de verbeelding over.
Emel Mathlouthi
Emel Mathlouthi mag dan een geboren en getogen Tunesische zijn, trots is ze lang niet altijd geweest op de staat van het land. Zo stond op haar plaat Kelmti Horra uit 2012 de track Ya Tounes Ya Meskina (Poor Tunisia), terwijl de titelsong wordt vertaald als My Word is Free. Haar zware weemoedige pop werd gekoppeld aan de Arabische lente en de Tunesische revolutie een jaar eerder. Ze mocht in 2015 dan ook optreden tijdens de tijdens de uitreiking van de Nobelprijs voor de Vrede. Vorig jaar bracht ze het album Ensen uit en hoewel we de tekst niet begrijpen, is het niet moeilijk om te horen dat Mathlouthi overloopt van het talent.
El Général
Het politiek geëngageerd zijn zien we in Tunesië heel vaak terug. Ook rapper El Général heeft daar een voortrekkersrol in. Zijn track Rayes Le Bled, dat staatshoofd betekent, was in 2010 een direct protest tegen de zittende president Zine El Abidine Ben Ali, die later veroordeeld zou worden tot een gevangenisstraf van twintig jaar. Het is een van de bekendste songs over de Arabische lente en scoorde ook in de rest van Noord-Afrika aan populariteit.
Ymyrgar
Als je aan Noord-Afrikaanse landen denkt, dan verwacht je niet bij metal uit te komen. Toch heeft Tunesië een meer dan aardige metalband in huis. Ymyrgar doet het goed en heeft zelfs een achterban in Duitsland. De bandnaam is afgeleid van de reus Ymir, die voorkomt uit de IJslandse poëzieverhalen van Prose Edda. Ymyrgar betekent in het Welsh onderbreking . Inhun songs zitten veel verwijzingen naar Noorse mythologieën. Wales, IJsland, Noorwegen, Tunesië en een metalband. Het klinkt als een uiterst obscure combinatie. Misschien dat het iets logischer wordt – of juist niet – als je meldt dat de metalmuziek diverse folkinvloeden heeft. Dat zou de link met Wales in ieder geval verklaren. Het is door de combinatie van stijlen hoe dan ook een compleet unieke band in heel Afrika. En die mix hoor je nergens beter terug dan op hun album The Tale As Far.
Fan geworden van de Tunesische muziek? De voetballers mogen je vanmiddag om 14.00 uur overtuigen als België de tegenstander is.
Toch liever wat anders? Gisteren schreven we over IJsland.
