Combineer indierock met een filmische/soundscape-achtige sound en je krijgt Amber Run. Deze Britse band debuteerde vier jaar geleden met hun debuutalbum 5AM. De single I Found werd een regelrechte hit. Afgelopen 19 september stonden ze nog in een uitverkochte Melkweg en nu is het tweede album een feit. Het heet Philophobia en voor dit album heeft de band zelfs een tijdje in Utrecht gezeten om muziek op te nemen.
Het album begint met Leader Countdown. Dit had zomaar een sound onder een spannende film geweest kunnen zijn, want de spanning loopt met deze 42 seconden durende track erg op. Na deze countdown komt Neon Circus en hiermee gaat de band gelijk flink van start. Veel gitaren en drums zijn te horen in dit nummer, de typische indierock die iedereen van Amber Run gewend is. Toch verdwijnen de harde gitaren halverwege en deze komen ook niet meer terug. Zonde, want hierdoor valt de kracht uit de track helemaal weg. Alsof je naar een plottwist in een film luistert.
Verder met No One Gets out Alive, een ietwat zeurderige sound met weinig afwisseling in de lyrics. Gelukkig staat What Could Be as Lonely as Love daar tegenover met een hele fijne vibe. Carousel is een track met een sterke opbouw. Automatisch beweeg je mee op de drumbeat. Gewoon een heel goed nummer dat je op een festival niet wil missen. Direct door naar Affection, een lang nummer met een grote drang naar liefde met zinnen als ‘I know that I want you and I know that I need you’. Gevolgd door Medicine dat traag op gang komt, maar als de drums er eenmaal bij zijn gekomen, is het gewoonweg een fijn nummer dat gaat over de dankbaarheid van naasten. Vervolgens I Dare You, een nummer perfect voor de zondagochtend om mee wakker te worden met een goede kop koffie en de krant.
The Darkness Has a Voice is een sterk nummer wat ook van Nothing But Thieves had kunnen zijn. Dat zij de inspiratie voor deze track zijn geweest, is na het vallen van de eerste klanken al duidelijk. Dit zou zomaar de opvolger van de hit ‘I Found’ kunnen zijn. Daarop volgt een rocknummer met als titel Entertainment. Het gevoel dat je niet goed genoeg bent voor een ander wordt omschreven met de tekst ‘Am I only here to entertain you’. Een lekker nummer, dat is het. Als afsluiter van een album waarmee de band de luisteraar mee wil nemen naar hun levenservaringen, is er nog Worship. Dit is een track in de categorie heartbreak songs met teksten als ‘It’s torture to love you’. Een prima laatste track van een album met veel verhalen en verschillende sounds.
