Met aanstekelijke melodieën, geïnspireerd door de post-punkers van de jaren zeventig en tachtig, veroverden de jongens van Bad Suns de harten van hun fans. Hun debuut Language & Perspective werd goed ontvangen en werd als een verfrissende toevoeging aan de muziekwereld gezien. Alle ogen zijn nu gericht op het tweede album, Disappear Here, waarop Bad Suns ons laat zien wat het nog meer in huis heeft.
Bij de eerste tonen van Disappear Here lijkt het even of Bad Suns een ruigere kant op gaat dan we gewend zijn, maar als zanger Christo Bowman begint met zingen valt alles weer op zijn plek. Zijn unieke stemgeluid zorgt ervoor dat de band herkenbaar is en blijft, wat een fijn gevoel van herkenning geeft. Ook de uptempo drums en de mix van vrolijke en emotionele nummers zijn weer terug te vinden op het tweede album.
De herkenbaarheid maakt Bad Suns sterk, maar op Disappear Here blijkt dat het ook een zwakte kan zijn. Sommige nummers lopen feilloos in elkaar over, zonder dat je merkt dat er een nieuw nummer is begonnen. Dit maakt het album wat eentonig. De band heeft blijkbaar een succesformule gevonden waar hij zich aan houdt. Dat is natuurlijk verstandig, maar ook een beetje saai. Iets meer lef kan leiden tot een misser, maar ook tot een interessantere combinatie van nummers op het album.
De teksten van Bowman zijn even sterk als altijd. Het is het echt waard om te luisteren naar wat hij zingt want sommige stukken tekst zijn pure poëzie. ‘The prison in my mind is simply that / A prison I’ve designed / It’s pleasant but unkind / my hourglass of wine’, zingt hij in How Am I Not Myself. Het is al snel duidelijk dat je geen romantische liefdesliedjes hoeft te verwachten van Bad Suns. De nummers zijn eerder melancholisch dan vrolijk, hoewel de melodie het tegenovergestelde lijkt te zeggen. Het is een fijne tegenstelling, er lijken zich twee werelden te vormen binnen het album: een voor de mensen die gewoon willen luisteren naar de muziek en een voor de mensen die op zoek zijn naar pure emotie.
Disappear Here is niet verrassend, maar daarom niet een minder fijn album. Hoewel het wel wat meer variatie kan gebruiken, werkt wat de jongens van Bad Suns doen gewoon. De sound is aanstekelijk en de teksten zijn slim geschreven. Het is een recept voor succes en dat is ook zeker wat Bad Suns zal bereiken in de toekomst.