Bandit – Of Talk

De relatief onbekende band Bandit heeft haar debuutalbum uitgebracht. Het bijzondere aan deze cd (of lp) is dat hij volledig gefinancierd is door de fans. In maart 2014 werd een berichtje op hun facebookpagina geplaatst en amper een maand later was het benodigde geld bij elkaar geschraapt en kon de band beginnen met het opnemen van de liedjes. Het resultaat staat op Of Life.

Bandit is ontstaan in Nashville, Amerika en opgericht door zangeres Angela Plake. Behalve zingen speelt ze ook gitaar, net als Dan Bishop. Charles Miller neemt de drums voor zijn rekening. Op de site van hun label Broke Circles zegt de band beïnvloed te zijn door haunting life concepts and mounds of brilliant authors, shattering the stereotype of shallow garage band tracks. Plake’s challenge for herself and every listener is to acknowledge all of the philosophical curiosities that tend to be ignored and pick them apart in a way that makes them beautiful.

Of Life begint met het rustige The Drive Home, een lied waar de stem van Plake goed tot zijn recht komt. Een trompet soleert rustig op de achtergrond en zorgt voor een fijne sfeer. Langzaam gaat het over in Brain, een nummer dat een paar dagen na de release van het album al meer dan zevenduizend keer gestreamed was. Dit is harder, meer gitaren, maar toch blijft dezelfde sfeer als bij het eerste nummer hangen. Een laid back sfeer, waarbij je het liefste je ogen wilt sluiten terwijl je alleen maar luistert en alles rustig laat binnen komen. Ook bij de volgende nummers blijf je hetzelfde gevoel houden.

Dat is waarschijnlijk het probleem van het album. Met de muziek is niets mis: zowel de stem als het instrumentale gedeelte klinken prima, maar er gebeurt niets. Alle liedjes zijn allemaal even langzaam en voortslepend. Het album bouwt niet op en is overal tam. Het gemis van een daadwerkelijk hoogtepunt doet afbreuk aan de cd.

Liedjes die er toch uitspringen zijn Losing in a Sense en Where is my Mind. Beide nummers beginnen met één instrument dat de aandacht trekt en je het lied in trekt. Minder sterk is het refrein van Brain, waarin de drum een bombastische partij speelt en tegelijkertijd de drum en de zang uitpakken. Toch is het opmerkelijk dat dit het meest geluisterde nummer op Of Life is.

Toch is het over het algemeen een prima album, maar door het gemis van een hoogtepunt toch minder goed dan het had kunnen zijn.