Het is alweer drie jaar geleden dat we iets van Beth Gibbons hebben gehoord als, ter aankondiging van haar solo-album Lives Outgrown, de afgelopen weken drie singles verschijnen.
De verrassende bijdrage van drie jaar geleden, in Mother I Sober op Kendrick Lamar’s Mr. Morale & The Big Steppers, deed vermoedelijk iedere fan van haar unieke stem weer terugverlangen naar Portishead, Massive Attack, triphop uit Bristol, et cetera.
Na drie Portishead studioalbums, een livealbum en een project in 2002 samen met Rustin Man werd het stil rondom Gibbons. De afgelopen 10 jaar heeft ze echter gebruikt om een tiental nieuwe nummers te schrijven die het resultaat zijn van reflectie op veranderingen in haar leven, waarbij moederschap, angst, menopauze, en sterfelijkheid belangrijke thema’s zijn.
Veel van de nummers op Lives Outgrown hebben niet meer dan gitaar, piano en de stem van Beth Gibbons nodig om sfeervol, soms ook wat onheilspellend, maar bovenal magisch mooi te klinken. Vrolijk stemt het allemaal niet, mede ook door de teksten. Tell Me Who You Are opent met “If I could change the way I feel, If I could make my body heal”. Floating On A Moment eindigt prachtig met kinderkoor maar ook met de boodschap “It just reminds us. That all we have is here and now”. Burden of Life is een ronduit schitterend samenspel van viool en Gibbons’ stem, maar de titel spreekt voor zich. En Lost Changes sluit hemeltergend fraai af met “And all that I want you to want me. The way that you used to. And all that I want is to love you. The way that I used to”.
Een stuk spannender wordt het in Rewind waar de gitaar opeens heel prominent aanwezig is. En zodra voormalig Talk Talk drummer Lee Harris zich echt met een track gaat bemoeien wordt het helemaal anders. Reaching Out is een hypnotisch pulserende, bijkans bezwerende track, in Portishead-stijl, met een vleugje blazers als welkom toefje.
Na dit intermezzo keert Gibbons, in twee nummers (Oceans en For Sale), terug naar de sfeer van het begin van het album. Maar in Beyond The Sun zorgt een kakofonie van blazers en drums, zomaar opeens in de track, voor een welkome verrassing en opleving. Met het weer rustige maar bovenal betoverende Whispering Love eindigt het album gelukkig hoopvol: “Oh whispering love. Blow through my heart. When you can”. Vrolijk kwetterende vogeltjes sluiten het album af.
Het was tien jaar wachten, het was een zwaar proces als we de interviews moeten geloven, maar het resultaat mag er zijn. Lives Outgrown is een heel mooi uitgebalanceerd album met enkele verrassende uitstapjes van de zangeres met die prachtige breekbare stem.
