Blaudzun is een enorm actief en veelzijdig muzikant. Zo treedt hij momenteel op met het Scapino Ballet voor de voorstelling Oscar, die hij live begeleidt. Tevens zijn er soundtracks van zijn hand en is hij componist van het album Musik ungeklärter Herkunft, dat in het Cobra Museum te horen was tijdens een expositie van de Duitse schilder Sigmar Polke. Maar ook de popkant wordt gelukkig niet vergeten. Latter Days is het zevende studioalbum van Blaudzun.
Op opener Wicked Ball klinkt Blaudzun zowel qua stem als de muziek een beetje als Chris Isaak, die we uiteraard kennen van, met name, de hit Wicked Game. Het is een nummer met een goeie beat die steeds iets dikker aangezet wordt. Op het nummer Bonfire wordt de naam Wicked Game ook letterlijk genoemd. Dit roept Kamervragen op!
Shades is een van de eerder uitgebrachte singles en dat was een logische keuze. Een optimistisch, lekker in het gehoor liggend nummer, met wat jaren tachtig-vibes.
Een andere single was het zes minuten durende Faint of Heart. We horen licht echoënde vocalen, we horen viool; een zeer onderhoudende track.
Het aanstekelijke Better Man – met The Cure-achtig gitaarloopje – bezorgt een glimlach die bijna niet meer verdwijnt. Als er iets Latter Days doet verschillen van eerder werk, dan is het dat het geluid voller is, en bovenal vrolijker. De plaat lijkt met heel veel plezier te zijn gemaakt en dat is ook weer terug te horen op het uit twee delen bestaande Spark Chaser, een folky nummer met heldere zang en, in eerste instantie, sobere akoestische gitaar. Het tweede deel is een elektrische versie en oh wat was dit een ideale albumafsluiter geweest, zowel qua muziek als qua outro (‘Its gonna be ok!’)
Latter Days staat vol met fijne popliedjes. Soms gaat de beuk er even in, maar alles gedoseerd. De plaat komt gelegen om de herfstblues nog even voor je uit te jagen en dan eindigt het album nota bene met het nummer Summer Song, dat op 5 januari al op single verscheen. Maar dat had een reden, luister zelf maar naar de tekst.
Over het vorige album Lonely City Exit Wounds schreven we destijds al dat het een plaat is die je een gevoel van comfort geeft en dat is op Latter Days niet minder waar. Blaudzun wil met zijn fijne stem en mooie arrangementen een graag geziene huisvriend zijn. Echte verrassingen bewaart Blaudzun voor zijn meer experimentele projecten, maar Latter Days toont aan dat de alternatieve gitaarpop in Nederland allerminst dood is.
