Verhalen vertellen, daar staan The Decemberists bekend om. Het afzetten tegen de bestaande muziekkeuze, die vaak bestaat uit teksten die betrekking hebben op de artiest zelf, is kenmerkend voor de Amerikaanse indie-popband. Met hun zevende album, What A Terrible World, What A Beautiful World, brengt het vijftal daar enigszins verandering in.
Vier jaar na het laatste album hebben de veranderingen in het persoonlijke leven van de band nieuwe nummers geïnspireerd. ‘Het hebben van een gezin, kinderen, mijn carrière en ouder worden zijn de dingen die mij meer naar mijzelf laten kijken’, vertelt zanger Colin Meloy in een interview. Een beetje onrust schepte het wel, maar dit was nergens voor nodig. What A Terrible World, What A Beautiful World staat nog steeds vol met nummers die typerend zijn voor The Decemberists.
Het album begint met The Singer Adresses His Audience, en dat is precies wat Colin Meloy, omgedoopt tot de Amerikaanse Robbie Williams, doet in het nummer. ‘But we had to change some, you know, to belong to you’, zingt Meloy direct tegen de fans van de band.
Na het rustige begin worden de nummers sneller en hebben ze de vrolijke sfeer waar The Decemberists bekend om staan. Cavalry Captain en Philomena hebben niet alleen een vrolijk geluid, maar ook de tekst is positief. Onderwerpen als liefde en lust worden op een luchtige manier verwoord.
Het tegenovergestelde laten ze zien in een ander hoogtepunt van het album. In het folk nummer Better Not Wake the Baby wordt er vrolijk ‘you can bang a drum ‘till the money’s all gone, but it better not wake the baby’ gezongen. Problemen in een huwelijk staan centraal in het nummer.
In het nummer 12-17-12 wordt verwezen naar de schietpartij op de Amerikaanse basisschool in Newtown, op 17 december 2012. Dit wordt duidelijk aan het einde van het nummer, als de zanger ‘What a terrible world, what a beautiful world’ zingt, de woorden van president Obama over de dramatische gebeurtenis. Het nummer heeft om deze reden een zware ondertoon, maar vertelt ook het verhaal over hoeveel de zanger van zijn zoon houdt.
Het laatste nummer op het album is ironisch genoeg A Beginning Song. Het rustige nummer werd eerder al gedeeld met de fans van The Decemberists en werd positief ontvangen. Het nummer vat de sfeer en de boodschap van het album goed samen en laat zien dat de muziek niet drastisch is veranderd.
Dat The Decemberists nog steeds zichzelf zijn is ook goed te horen. De nummers zijn een mix van pop, indierock en folk en hebben het enigszins theatrale geluid wat je gewend bent van de band. Ook de tussenspelen waar het vijftal bekend om staat zijn te vinden op het album. In het nummer 12-17-12 wordt zang afgewisseld met een mondharmonica, terwijl in The Singer Addresses His Audience een gitaar voor een akoestisch geluid zorgt.
De naam What A Terrible World, What A Beautiful World geeft precies weer hoe het album in elkaar zit. Vrolijke nummers worden afgewisseld met persoonlijke en emotionele nummers. Het leven heeft pieken en dalen en daar zijn The Decemberists zich goed van bewust.
