Eagle-Eye Cherry – Back On Track

Waardering

4

De uit Zweden afkomstige singer-songwriter Eagle-Eye Cherry brak eind jaren negentig internationaal door met het nummer Save Tonight, waarmee hij in vele landen de nummer 1-positie opeiste in de hitlijsten. Een typisch geval van het juiste liedje, op het juiste moment, want sinds dit wapenfeit is er weinig meer vernomen van Cherry. Toch bleef hij veelvuldig muziek uitbrengen die – op een enkele uitzondering na – redelijk goed ontvangen werd. Tot enig commercieel succes leidde het echter niet. Ter illustratie: zijn debuutalbum Desireless uit 1998 ging ruim vier miljoen keer over de toonbank. De vier albums die daarop volgde halen bij elkaar opgeteld nauwelijks een half miljoen. Zijn teleurstellende album Back On Track gaat hierin geen enkele verandering teweegbrengen.

Er zijn twee aspecten aan Back On Track die tot deze teleurstelling leiden. Ten eerste de songteksten. Cherry trekt de ene na de andere cliché-regel uit de kast. Bijvoorbeeld in Thinking Of You: ‘When I saw you, you didn’t notice/You don’t know this, but I fell hopeless.’ Of wat te denken van de tekst in All You Got: ’Don’t let them get to you, show them all what you can do/Step out into the light.’

Wat eerder deze week al het geval bleek in de muziek van de uit Noorwegen afkomstige Nordgarden heeft zich met pandemische snelheid verplaatst naar Zweden: voor verhelderende levenslessen hoef je ook zeker niet aan te kloppen in dit deel van Scandinavië. De zinnen uit het lied Back On Track zijn daarbij exemplarisch voor het niveau van het gehele album: ‘Everybody knows we make mistakes/Everybody knows a heart can break.’

Het tweede aspect is het ratjetoe aan muziekstijlen die Cherry voorschotelt. Van The Killers-achtige indie naar de uptempo folk van Mumford & Sons. Van Bryan Adams-klinkende soft-rock tot aan de dance van Afrojack. Het is een onsamenhangend geheel van stijlen en smaken die nergens samenkomen. Zelfs topproducer Peter Kvint, die onder andere werkte met A-Ha, Britney Spears en VanVelzen, weet de maïzena niet te vinden om de dertien tracks op enigerlei manier aan elkaar te binden. Twee tracks vallen gelukkig op in positieve zin. Het nummer Catch Me zit goed in elkaar en heeft een lekkere middle-of-the-road-sfeer die je gemakkelijk laat wegdromen over rode cabrioletten op de Route 66 bij ondergaande zomerzon. Rising Sun is het sterkste nummer van Back On Track. Het heeft een anthem-achtige melodielijn die helemaal niet verkeerd zou zijn als leader van een groot sportevenement als het Europees kampioenschap voetbal.

Buiten deze twee tracks om mag de rest snel vergeten worden. De inmiddels 54-jarige Cherry heeft zich beperkt tot het maken pretentieloze, puberale cliché-pop. Back On Track is bijna veertig minutenlang inspiratieloos, zielloos en overbodig. Cherry heeft echter wél voor elkaar gekregen dat er een geheel nieuw genre is ontstaan met zijn schrijfkunsten die het best te omschrijven zijn als rijmwoordenboek-pop. Save Tonight uit 1998 zal zijn enige wapenfeit blijven in de geschiedenis van de popmuziek, want na het beluisteren van Back On Track ben je geneigd om te hopen dat hij zich houdt aan zijn woorden uit de titel van het nummer waarmee het album afsluit: Done, Done, Done.