Voor Glen Hansard is zijn luide zangstem altijd pure noodzaak geweest. In zijn jonge jaren als straatmuzikant om boven het winkelende publiek uit te komen. Later om nog hoorbaar te zijn tussen al die versterkte instrumenten van zijn indieband The Frames. Voor zijn nieuwste wapenfeit All That Was East Is West Of Me Now kondigde Hansard aan al zijn ervaringen uit zijn verleden samen te brengen. Een ding blijft natuurlijk altijd als een paal boven water staan: zodra Hansard zijn strot opentrekt, is het menens.
Het lome The Feast Of St. John laat dit duidelijk horen. In de refreinen stookt de Ier de ovens die zijn stem volume geven flink op. Boven de drums schalt het bijzonder melodieuze ‘Oh, oh like birds of bad weather/Oh, oh here they come’. Ook het instrumentale werk liegt er niet om. Earl Harvin ramt flink op zijn drumstel en niemand minder dan Warren Ellis speelt een mooie riedel op de viool.
Bij Hansard is liedjes schrijven een ware kunst, niet zomaar iets wat je even uit je mouw schudt. Neem bijvoorbeeld het bezwerende Ghost, waar de aandachtige luisteraar strijkers en mooie elektronische details kan ontdekken die op de achtergrond opduiken. There’s No Mountain begint als een mooie, kleine ballade die zich verder uitbouwt met mandoline en achtergrondzang. Waar deze track opzwepend klinkt in zijn uitvoering, is het prachtige Sure As The Rain eerder introspectief van aard. Op deze song klinkt Hansard eerder alsof hij zit te mijmeren op een regenachtige dag. Hij is zelfs zo vervallen in zijn eigen gedachten dat hij er een verdwaald couplet in het Frans tussenstopt.
Dat lijkt wat pretentieus, maar een lied van zulke schoonheid mag best een beetje afdrijven in die richting. Niet alles lijkt overigens uit doos van de kleinkunst gegrepen. De motorikbeat van Down On Our Knees lijkt met z’n donkere klanken en voortstuwende riff onheil te voorspellen. Als het outro richting een onweersbui lijkt te gaan, komen toch de zonnestralen door als Hansard boven de band ‘Throw your alms to heaven, throw your arms ‘round me’ uitschalt. Bearing Witness tapt uit hetzelfde vaatje met zijn aansporende drums en gitaarakkoorden.
En daarmee lijkt Hansard bewust terug te grijpen naar zijn dagen dat hij luid moest zingen door rumoerige shoppers en bandgenoten. Bovenal blijkt wederom dat de artiest met name een begenadigd songwriter te zijn, met Ghost en Sure As The Rain als kopstukken. Hij maakt mooie uitstapjes richting wat zwaarder materiaal, maar blijft toch dichtbij wat hij het beste kan: luisterliedjes schrijven. Daarmee is All That Was East Is West Of Me Now meer een collectie goed geschreven songs, dan het verrassende album dat werd aangekondigd.
