Gorillaz – Humanz

Waardering

6

7

Een gigantisch slimme en uitgekiende marketingcampagne ging aan Humanz vooraf. Met maar liefst vijf singles in zijn kielzog wist onder leiding van Damon Albarn de hele wereld dat het geanimeerde viertal terug was om de wereld nog maar eens te veroveren met… Ja, met wat precies? Want één ding is niet veranderd aan de Gorillaz formule: er kan nog steeds geen etiket op geplakt worden.

Met een redelijk vaag intro opent Humanz, om ons te verwelkomen in een selectie van maar liefst 26 (!) songs. Een groot deel van die nummers is met een dikke laag hiphop overgoten. Een goede keus van Albarn – volgens sommigen beïnvloed door zijn dochter. Tracks als het vooruitgestuurde Andromeda en Saturn Barz zijn daar ijzersterke bewijzen van.

Gorillaz en gastbijdragen, twee woorden die al sinds de beginjaren van het cartoonkwartet nauw aan elkaar verbonden zijn. Ook Humanz barst van de toevoeging van verschillende gastartiesten, de ene sterker dan de andere.  Pusha T en Mavin Staples leveren met Let Me Out een geweldige bijdrage en een van de sterkere tracks van het album. Ook Kali Uchis zorgt voor een positieve bijdrage op het dromerige She’s My Collar, net zoals Jehnny Beth op het funky We Got The Power.  Een hoop features zijn echter te mager of gewoonweg zonde van talent, zoals in Charger waarop we Grace Jones’ vocale krachten amper terughoren.

Op vorige albums als Demon Dayz, wist Albarn ons een heel album mee op reis te nemen, samen met Noodle, Murdoc, Russel & 2-D. Het artwork van Jamie Hewlett, samen met de verhalende stem van Albarn, was een perfecte combinatie. Op Humanz worstelt hij hiermee, de overdaad aan songs is hier duidelijk de boosdoener, een gemiste kans, want zoals altijd blijkt wel dat Albarn genoeg te vertellen heeft. Talloze onderwerpen krijgt de luisteraar voorgeschoteld, van racisme en armoede tot simpelweg het einde van de wereld… Albarn is duidelijk geen fan van Donald Trump, zo krijgen we meermaals te horen. Een positieve boodschap krijgen we, vreemd genoeg van Albarns vroegere aartsvijand Noel Gallagher: ‘We’ve got the power to be loving each other/No matter what happens.

Met Circle of Friends sluiten Albarn en consorten het album vrij zoutloos af. 25 nummers (inclusief intermezzo’s, als we eerlijk zijn) later en een aantal sterke tracks daargelaten, herinneren we ons vooral heel veel opvulling. Het lijkt erop dat Albarn tijdens het produceren van deze plaat een stortvloed aan ideeën had die hij allemaal in één album wilde persen. Humanz is het perfecte voorbeeld van het gegeven dat kwantiteit niet boven kwaliteit gaat. Gelieve hier de volgende keer rekening mee te houden, mr. Albarn.