Grizzly bear kan een beetje gezien worden als een The Cure van deze tijd. Beide zitten ergens op de grens van Progressive, Psychedelic en Ambient muziek. Beiden hebben hits die niet in lijn zijn met het gros van hun albums. Voor The Cure’s Boys Don’t Cry en Friday, I’m in love voor Grizzly Bear: Two weeks.
The Cure maakte albums met lange nummers en een gelaagdheid van veel instrumenten, waardoor ze voor de geïnvesteerde luisteraar veel te bieden hadden. Grizzly Bear heeft dat in mindere mate met succes uit kunnen voeren in de 00’s. Ze zijn namelijk de zoveelste in het rijtje van 00’s bands die een ‘comeback’ maken. Door de critici waren alle albums voor 2009 al geprijsd, maar het is veilig om te zeggen dat de band pas definitief doorbrak met Veckatimest. Dat de band vroeg heeft gepiekt wil niet dat ze niet meer relevant zijn, want wat heeft Painted Ruins te bieden?
Waar Veckatimest meer een pop richting opging en het daaropvolgende Shields meer rock, zijn de mannen op Painted Ruins weer lekker aan het experimenteren. Albumopener Wasted Acres is een passende start die echter wel wat geduld vraagt. Mourning Sound klinkt aan de oppervlakte wel lekker alleen de gewenste gelaagdheid ontbreekt. Als je het voor een tweede keer luistert heeft het al niets meer te bieden. Dat is het terugkerende probleem op dit album. Het klinkt nog steeds goed, maar zo degradeert de muziek zich snel tot achtergrondmuziek. Three Rings is dan wel weer een goed nummer met een idioteque-esque instrumental. Het biedt ook een duidelijke ontwikkeling in het nummer, waardoor het het waard is om goed te luisteren. Losing All Sense heeft dan weer een hele andere insteek, maar ook hier onderbreekt de structuur weer.
Met Aquarian begint de tweede helft van het album en lijkt het album van een hele andere band te zijn. De nummers zitten vol leven en zijn het zeker waard om meerdere keren te luisteren. Hoewel ik in de toekomst meteen skip naar de tweede helft van het album, raad ik de luisteraar aan niet hetzelfde te doen. Alle nummers op Painted Ruins hebben een eigen stijl en daarom doe je er goed aan alles in ieder geval een keer te luisteren. Dan kan je kiezen wat wel of niet voor jou is. Painted Ruins slaagt er niet in de luisteraar constant te boeien, maar het vestigt zich alsnog als een verplichte optie wat betreft albums uit 2017.
