Na haar uitstekende darkfolk album Birthmarks uit 2020, waarop de Ierse muzikante Hilary Woods rustig en berustend zingt over haar zwangerschap, begeleid door met melancholie doordrenkte bas, strijkers en akoestische gitaar, gooit ze het op het deze week verschenen Acts of Light over een heel andere boeg. Of misschien toch niet zo heel anders? Er wordt niet gezongen, er zijn geen drums, de nummers gaan meer richting ambient en drone, met samples van fieldrecordings. En toch is het wel degelijk Hilary Woods, en zijn er links met Birthmarks. Met name tegen het einde hoor je waar ze toe in staat is als het gaat om songstructuren loslaten en noise- en drone-elementen laten prevaleren boven het eerdergenoemde reguliere instrumentarium. Pas nu Act of Light uit is valt op dat de muzikale afslag al op Birthmarks genomen werd.
Opener Burial Rites begint dreigend, haast spookachtig (dit wil je liever niet horen als je alleen door een bos wandelt, maar dat gaf de naam eigenlijk al weg), en biedt veel ruimte aan de cello en vage flarden van een koor. Dit zijn meteen de ingrediënten die in de meeste nummers terugkomen, aangevuld met verschillende geluidsopnames danwel radiofragmenten. De toon ís donker en blijft donker in de 31 minuten die dit project behelst. Welke lichte daden er met de titel bedoeld worden is niet duidelijk. De muziek is het in ieder geval niet, want de plaat laat zich, zeker de eerste luisterbeurt, niet makkelijk consumeren
Bijna alle muziek komt van Woods zelf, echter twee instrumenten die een prominente rol spelen op de plaat niet; de cello en de dubbele bas die een belangrijke “drone” rol hebben worden gespeeld door respectievelijk Kaja Fjellberg Pettersen en Jo Berger Myhre, twee Noorse muzikanten. De eerder genoemde koorfragmenten zijn opgenomen in een kathedraal in Dublin en dragen hun steentje bij aan de ijzige sfeer.
Het nummer Where the Bough Has Broken bestaat vooral uit een cello-loop waar langzaam meer cello en viola (een wat grotere viool) toegevoegd worden en is desondanks, of dankzij, het makkelijkst in het gehoor liggende nummer.
Hoewel het negen aparte nummers betreft kun je Act of Light het beste zien en beluisteren als één lange dronesessie. In zeer laag tempo ontrafelt zich de schoonheid die in de vele kleine details zit.
Act of Light zal zeker geen groot publiek aanspreken, maar het is in ieder geval een album dat prima bij het einde van het jaar past. Buiten stormt het en binnen kunnen we het leven overdenken samen met Hilary Woods.
