Meng sensuele slaapkamergeluiden met wat R&B, voeg daar een synthesizer, een dosis creativiteit én wat haaltjes van een joint aan toe: dat is in een notendop het muzikale recept van Homeshake. Op dit derde album van de voormalige gitarist van Mac DeMarco heeft Peter Sagar de gitaren grotendeels ingeruild voor een elektronisch keyboard. De Canadese muzikant liet zich voor deze plaat inspireren door de wind die hij voelde tijdens een nachtelijke blowsessie op zijn balkon. Dit briesje komt niet alleen letterlijk terug in de titel, maar ook in verschillende nummers.
Fresh Air begint met Hello Welcome, op een typische Homeshake-manier. De luisteraar wordt met rustige geluiden en een robotstemmetje welkom geheten. Deze track gaat gelijk over in de pakkende, maar niet heel bijzondere poptonen van Call Me Up, een ode aan een ouderwets belletje naar een geliefde. Het valt meteen op dat de Canadese Sagar een nieuw geluid wil laten horen op zijn derde album, dat niet alleen het langste, maar ook het meest drukke en elektronische album tot nu toe is.
Op het tweede gedeelte van het album, beginnend bij het rustige TV Volume, komt de ouderwetse Homeshake sound weer even naar voren. Zoals op het –niet alleen qua tekst sensuele- Khmlwugh (Kissing, hugging, making love, waking up, getting high). Het zijn nog steeds de warme geluiden die Homeshake-fans zo aanspreken, maar in een gloednieuw jasje. De melodie van titelsong Fresh Air is bijna hypnotiserend, mede door het zachte monotone stemgeluid van Sagar. Het dromerige en zachte liefdesliedje This Way komt hierdoor ook goed uit de verf. Tijdens het zingen (Cause love is a very real thing/a thing that I never could lose) klinkt hij bijna verlegen.
Homeshake speelt, net als op het voorgaande Midnight Snack (2015), ook op Fresh Air weer met helium en talloze andere manieren om zijn toch al unieke stem verder te vervormen. Het maakt dat de plaat meer één geheel wordt, maar soms is de zang van Sagar iets te vlak en loom voor het geluid. Hierdoor is de plaat af en toe uit verhouding. De intermezzo’s die her en der te horen zijn, trekken de luisteraar weer even terug naar het album. Zoals het confronterende vrouwelijke stemmetje dat vraagt: Hey!/Are you even paying attention to me right now? op Every Single Thing.
De veelal funky nummers op Fresh Air eisen door alle elektronische bombarie veel meer aandacht op dan de liedjes op Homeshake’s debuutalbum In The Shower en klinken veel gepolijster. Fans van het eerste uur staat, mocht Peter Sagar de elektronische sound nog meer gaan omarmen in komende albums, allicht een teleurstelling te wachten. Zolang de sfeer en thematiek van de kunstige nummers echter net zo broeierig, nostalgisch en eigen blijft als waar Homeshake om geroemd wordt, zit dat hoogstwaarschijnlijk wel goed.
