Hunny – Yes. Yes. Yes. Yes. Yes.

Waardering

5

6

Hunny is een Amerikaanse popband. Afgelopen vrijdag kwam hun officiële debuut Yes. Yes. Yes. Yes. Yes. uit. Met frisse, pop rockliedjes bestrooit het viertal de luisteraar met opgetogen popliedjes die niet helemaal overtuigen. Alhoewel ze proberen te spelen met vrolijke upbeat liedjes gemixt met treurige teksten hebben ze voornamelijk een lekker-in-het-gehoor plaatje afgeleverd die weinig prikkels losmaakt bij de luisteraar

Hunny is in 2014 opgericht door een groep vrienden uit het zonnige California. Ze brachten eerder twee ep’s uit in Windows 1 en Windows 2. Muzikaal maken ze een soort emo-pop met frisse deuntjes en zeurderig monotone zang. Op hun officiële debuut Yes. Yes. Yes. Yes. Yes. doen ze dit acht keer elkaar. Hoewel de instrumentatie genoeg zon in huis brengt, is het zanger en gitarist Jason Yarger die met zijn geneuzel al snel je strot uit komt.

Yes. Yes. Yes. Yes. Yes. wordt door de band omschreven als een eindeloze strijd tussen treurige teksten en opgetogen, zonnige melodieën. Dat klopt ook wel: de geinige teksten over hartzeer worden ondersteund door de over-de-top zomerse productie. Lulu, I’m not mad is lekkere starter en klinkt als een emo-pop klassieker in hetzelfde straatje Paramore, Fall Out Boy en Amerikaanse 00’s poprockbandjes The All-American Rejects en Yellowcard. Maar daarna lijkt de band moeite hebben om die strijd overeind te houden. Change Ur Mind is ook best lekker met zijn sierlijke productie maar Yarger’s spel met melodie is vervelend in het refrein. Slow Death in Pacific Standard Time heeft een lekker opgehitste beat. Het is een van de betere momenten op een plaat die niet echt wil verrassen. Slow Death is speels en lekker tegelijk. Hoogtepunt is Saturday Night, een samenwerking met Bleached. Een lekker vrolijk nietszeggend liedje over een relatie die op de klippen loopt. ‘I put my Nikes in the corner. Picture on my passport. I’m in your favorite sweater. Disappointment always on my shoulders. I heard that you’re honest. And I wish I was better’, zingt Yarger opgehitst. 

Yes. Yes. Yes. Yes. Yes. is geproduceerd door Grammy Award winnende Carlos de la Garza (Paramore, M83). Zijn bijdrage zorgt ervoor dat de plaat levendig klinkt en enigszins karakter krijgt. Het is echter jammer dat de band zelf weinig karakter heeft. De kracht van opzwepende popliedjes over een gebroken hart zit vaak in de emotie en overgave van de zanger; die heeft Yarger niet. De teksten zijn grappig en herkenbaar, maar heel overtuigend wil het maar niet worden. Er zijn genoeg leuke verrassingen, zoals het korte Smarter Ways of Saying it en afsluiter Halloween. De band heeft duidelijk plezier maar bijster origineel is het niet. Yes. Yes. Yes. Yes. Yes. zal niet in je geheugen geprent blijven; maar als je een lekker zomers plaatje zoekt heeft Hunny prima werk afgeleverd. 

Tags