Met debuutplaat Sea Of Ethanol (2016) wierp Indian Askin zichzelf meteen op als een van de meest veelbelovende rockbands van ons land. De Amsterdamse band heeft lang kunnen profiteren van die status: het viertal vloog jarenlang van optreden naar optreden en voelt nu pas weer de noodzaak om een opvolger te presenteren. Another Round moet Indian Askin volwassenheid geven.
Je moet je even door de introspeech van de Amerikaanse comedian Duncan Trussell worstelen, maar daarna is Another Round meteen los. De titeltrack en het daarop volgende On And On zijn wat Indian Askin zou moeten zijn: interessant opgebouwd, een beetje gruizig en met een hele ontspannen vorm van energie. Niet te wild, wel erg opzwepend. Deze ‘shit’ had nog wel even ‘on and on’ mogen blijven gaan.
I Know How To Party doet een poging om een feestje te bouwen, maar doet je bijna verlangen naar een kringverjaardag. Frontman Chino Ayala gebruikt de lyrics om zijn Franse vocabulaire te oefenen, terwijl op de achtergrond een monotoon deuntje ratelt. Dronken in een festivaltent zul je vast meedoen aan het feest, maar daar is die drank ook wel echt voor nodig. Eenmaal nuchter blijkt de track flauw, kinderachtig en eigenlijk gewoon stompzinnig te zijn.
Het zal niet de laatste keer zijn dat het experimenteren Indian Askin in de weg zit. De effecten en dan met name de stemfragmenten zijn nauwelijks functioneel. Het is als een bank die is volgebouwd met gekleurde kussentjes. Op de foto ziet het er geinig uit, in de praktijk zit het voor geen meter en wil je ze het liefst naar de andere kant van de kamer gooien. Waar debuutalbum Sea Of Ethanol nog wel eens het vuur miste dat op het nieuwe album in overvloed aanwezig is, had Another Round juist wat meer van de ongecompliceerdheid van zijn voorganger mogen hebben.
Neem Wheels. Op zich een aardige rockplaat die voor het nodige vuurwerk zorgt. Maar waarom dat gepraat ervoor én erna? De alcoholanekdote komt matig tot zijn recht en is vooral een hinderlijke onderbreking van het luisteren. For You: zelfde laken een pak. Het is door de spannende opbouw misschien wel de beste track van het album, maar door het merkwaardige slotakkoord blijf je toch hoofdschuddend achter. In Mr Nick – van zichzelf al weinig indrukwekkend – komt er wéér een stem om de hoek kijken. Consequent van Indian Askin, maar helaas ook consequent irritant.
Overdaad schaadt en die uitdrukking is er niet voor niets. Indian Askin lijkt soms te vergeten dat een idee niet altijd gelijkstaat aan een goed idee. En dat is zonde, want die goede ideeën zijn er écht wel. Met iets meer precisie en een extra rondje denkwerk was Another Round een volwassen en interessante plaat geweest. Nu is het album muzikaal weliswaar best geslaagd, maar veel te rommelig door de overkill aan toeters en bellen. Een duidelijke verbeterkans voor de volgende ronde.
