Jagd – Talking To Yourself To Others

Talking To Yourself To Others

Waardering

7

Jagd loopt stiekem al een tijdje mee. In maart 2017 stond er al een interview met de band bij ons online. Toch is de het debuutalbum van de Amsterdamse indierockgroep nu pas een feit. Door het lange ontwikkelingsproces dat Jagd al achter de rug heeft, is Talking To Yourself To Others niet een typische eerste plaat.

Want Jagd heeft duidelijk al de nodige attitude opgebouwd in de voorbije jaren. Vooral op het middenrif van Talking To Yourself To Others klinkt het door in de sterke performance van frontvrouw Nanne van der Linden. Je proeft aan alles dat ze al jaren aan live-ervaring heeft. Zij lijkt in de wieg gelegd om een band als deze te leiden. Soms is haar aanwezigheid zelfs zo sterk dat de balans wat verdwijnt. Op Fury overspoelt ze op sommige momenten de drie mannen achter de instrumenten met als gevolg dat de instrumentale bridge flets voor de dag komt. 

En dat terwijl power over het algemeen het uitblinkende facet van Jagd is op Talking To Yourself To Others. Zo knalt opener Pink Skies vol passie uit je speakers, is Violins tijdens de refreinen een lekker krachtige chaos en geeft ATTENTION een stoere rockvibe af. Gelukkig doet de band niet alleen maar stoer en toont het ook kwetsbaarheid, bijvoorbeeld All Work_All Play. ‘We are a joke/A joke that will never get old.’ Nee, het gaat hier niet om zelfspot, maar er spelen vooral frustraties. Zo beschrijft Van der Linden dat ze haar emoties in liedjes makkelijk van zich af kan schrijven, maar daarbuiten moeite heeft om ze te tonen. ‘You sing about sadness/But you never cry/I sing about anger/But I never fight.’

Regelmatig kiest Jagd ervoor om volledig los te gaan, zo is te merken op bijvoorbeeld No Filter. Een chaotische energieke, maar vooral heerlijke indierockwave vliegt er gedurende vier minuten aan je voorbij. Dat zorgt er tegelijk voor dat het een album is dat continu op een piek surft. Jagd geeft je geen tijd om op adem te komen. Two Cents And Scripted Sorry lijkt iets gecontroleerder, maar het blijft kracht die Jagd op je af blijft schieten.

Het is echt niet zo dat Talking To Yourself To Others een excuusballad nodig heeft om het ritme te breken. Alsjeblieft niet. Toch mag de powerknop soms iets teruggedraaid worden. Los daarvan weet Jagd in de meeste gevallen wel uitstekend de power om te zetten tot fijne tracks. Talking To Yourself To Others is daardoor sowieso een langverwacht debuut dat smaakt naar meer.