WARM is (pas) de tweede soloplaat van WILCO-voorman Jeff Tweedy. Dat lijkt gek voor iemand die al sinds de late jaren tachtig actief is in de muziekwereld, maar is dat niet. Tweedy heeft in meerdere bands gezeten en met meerdere artiesten samen opnames gemaakt. Het grote publiek kent hem van de band WILCO.
WARM is de opvolger van het in 2017 verschenen Together At Last. Dat bestond nog uit akoestische bewerkingen van liedjes die hij al eerder had geschreven. In die zin is WARM misschien wel zijn eerste echte soloplaat.
Dat Tweedy een begenadigd liedjesschrijver is, bewijst hij eens te meer op WARM. Het album opent sfeervol met Bombs Above. Een heerlijk lome gitaartrack die doet denken aan een andere Amerikaanse songwriter; Eels. In dit nummer wordt Tweedy als het ware wakker geschud als hij concludeert dat zijn ‘problemen’ in het niet vallen bij de rol die de Amerikaanse regering speelt in de wereld. Hij zingt sombere liedjes over zijn emoties terwijl zijn land bommen fabriceert die dood en verderf zaaien onder burgers in Jemen. ‘All My Life I’ve Played A Part / In The Bombs Above The Ones You Love / I’m Taking A Moment To Apologize / I Should Have Done More To Stop The War / So I’m Sorry.’ Een bijzonder schuldbewust en openhartig eerste couplet.
Muzikaal gezien klinkt de tweede track Some Birds als een vrolijk radiovriendelijk popliedje. Maar ook in deze tekst klinkt het duistere en sombere door: ‘Is It My Fault The Countrysides / Are So Full Of Suicide?’
De country achtergrond van Tweedy komt tot uiting in How Hard It Is For A Desert To Die. Een prachtig nummer met een zich langzaam voortslepend tempo ondersteund door de country geluiden van de slide gitaar. Het nummer bevat slechte twee coupletten met tekst en is verder instrumentaal en neemt je mee naar het midwesten van Amerika.
Met WARM levert Tweedy een album met ingetogen, gevoelige liedjes die worden afgewisseld met country-folk-rock-achtige songs. Track negen (van de elf) is eindelijk wat steviger en komt nog het dichtst in de buurt van de muziek die we kennen van de band WILCO. The Red Brick begint met een lekker ritme gespeeld op een akoestische gitaar en wordt gaandeweg voller van arrangement om tot een heerlijke climax te komen.
De conclusie is dat Jeff Tweedy zijn gevoelens en emoties de vrije loop laat en verpakt in elf schitterende nummers. Voor de neutrale luisteraar is het echter wel veel van hetzelfde en duren de negenendertig minuten die het album telt toch te lang.
