Kali Uchis komt vrij snel na het sterke album Red Moon in Venus uit 2023 alweer met het volgende project, genaamd Orquídeas. Niet alleen de titel is Spaanstalig, dat geldt voor bijna het hele album. De zeer eigenzinnige Uchis brengt, als Colombiaans-Amerikaanse, afwisselend albums in het Engels en het Spaans uit, aanvankelijk tot afgrijzen van haar platenbonzen. Tot ze, ook financieel, merkten dat het aansloeg.
Hoewel op het vasteland van Europa niet eens zo heel bekend, hebben we hier toch echt te maken met een wereldster. En Orquídeas bevestigt die status. Zelden zul je een artiest zó comfortabel horen klinken.
Opener ¿Cómo Así? zet je met de eerste paar tonen die richting r&b lijken te gaan nog op het verkeerde been, maar al snel gaat het tempo iets omhoog en worden we Zuid-Amerika ingezogen. En daar is het bijna de hele plaat goed toeven, afgezien van de ietwat hinderlijke onderbreking Muñekita, nota bene een van de singles. Een nummer dat het overigens best goed zal doen op de dansvloer, maar qua flow een beetje uit de toon val, en dat komt vooral door de storende inbreng van “feature” rapper El Alfa.
Nee, dan die andere single: (eso es lo que) Te Mata, (‘en dat is wat je doodt’) waar we al eerder over schreven. Een prachtig Cubaans-achtig nummer over een niet zo fijne relatie. Kali komt erachter dat ze zonder haar ex veel gelukkiger is. Inmiddels schijnt er, met een nieuwe geliefde, nieuw leven aan te komen. Misschien verklaart dat waarom er enige haast was om dit album af te maken.
Op Uchis’ vorige Spaanstalige plaat Sin Miedo ging het nog van jazz naar triphop naar sfeervolle r&b naar dancebeats. Op Orquídeas is de richting iets eenduidiger en dat doet de plaat goed. Uchis sluit Labios Mordidos af met een stotterend ’reg-reg-reggaeton‘, alsof de zangeres over de muzikale richting geen misverstand wil laten bestaan. Maar de plaat bevat naast de strakke reggaeton-beats ook relaxte ballads en zomerse latinpop. Overigens heeft Karly-Marina Loaiza, zoals Kali Uchis officieel heet, over het algemeen een prima neusje voor artiesten die ze vraagt mee te spelen. Zo zongen op haar debuutalbum Isolation uit 2018 zowel Tyler, The Creator als Jorja Smith al mee, Rico Nasty vervolgens op Sin Miedo en op Red Moon in Venus haar partner Don Toliver en Summer Walker. Op Orquídeas hebben Karol G en Rauw Alejandro en dus de eerder genoemde El Alfa de eer. Maar niets gaat boven de zwoele en toch loepzuivere stem van de ster zelf.
Afsluiter Dame Beso (‘Geef me een kus’) houdt het midden tussen een Rowwen Hèze-esque carnavalsnummer en (wellicht is dat een bewuste keuze) een kinderliedje maar dat kan de plaat goed hebben want de keuzes van Uchis pakken over het algemeen prima uit en zorgen voor wederom een sterke plaat van haar hand. Vergeet de grijze luchten en de januariblues en laaf je aan de heerlijke klanken van Orquídeas.
