Kid Koala – Music To Draw To: Io

Waardering

7

8

7

In een tijdperk waarin mindful tekenen voor volwassenen niet meer weg te denken is, was het wachten op de bijpassende soundtrack. Music To Draw To:Io is de opvolger van het in 2017 verschenen Music To Draw To: Satellite van Kid Koala met gastzang van Trixie Withley. Kid Koala, het pseudoniem van Eric San, is een Canadeese turntabalist met een lange staat van dienst. Hij vestigde zijn naam met de op het Britse Ninja Tune label uitgebrachte cd Carpal Tunnel Syndrome. Naast dat Kid Koala geluidskunstenaar en turntable wizard is, ontwerpt en tekent hij ook het artwork bij zijn cd’s. Zijn eigen tekenkunsten komen goed naar voren in zijn eigen videoclips bij oudere nummers als Basin’ Street Blues en Drunk Trumpet.

Met de serie Music To Draw To is Kid Koala een behoorlijk nieuwe weg ingeslagen. Niet langer zetten de uit de hiphop en triphop afkomstige geluidscollages de toon, maar juist sferische, ambient soundscapes aangevuld met gastzangeressen. Zoals hij zelf stelt op zijn website is deze albumserie: ‘Inspired by music that allows space for the listener’s own ideas, the Music To Draw To series is an unfolding universe of wintry soundscapes and enchanting vocal journeys.’ Het winterse kun je ook beluisteren als donker, soms haast grimmig. Tegelijk zitten er veel kleine pareltjes in en tussen de verschillende nummers.

Het album opent met het instrumentale Circle Of Clouds dat gelijk de donkere toon zet. De eerste klanken doen denken aan het album Koyaanisqatsi van Philip Glass, maar dan zonder de kenmerkende repetitieve patronen van Glass. Zwaar bassende synthesizers worden afgewisseld met ijle tonen. Het nummer wordt gevolgd door All For You, een van de zes tracks waar Trixie Withley de vocalen voor haar rekening neemt. De fluisterstem van deze, oorspronkelijk in België geboren, maar in de VS opgegroeide zangeres geeft de nummers een apart, postrock element. In Diamond Heart zorgt de stem van Withley wederom voor een extra laag, waarmee het een soort triphop 2.0 wordt. Dezelfde filmische elementen als van Portishead of Massive Attack, maar dan zonder de onderliggende bassen. Het nummer wordt daardoor nog net wat beklemmender en dit geldt in overtreffende trap voor het nummer Hera’s Song. Naast de zes tracks met zang zijn de overige twaalf composities instrumentaal met veel verschillende tinten maar wel voornamelijk antraciet.

Het album is geslaagd als soundtrack voor het maken van tekeningen, het laat voldoende ruimte om creatief met potlood of houtskool in de weer te gaan. De sfeer van veel nummers is wat somber, maar dat hoeft het tekenplezier niet in de weg te zitten. Het aaneenrijgen van ambient klanktapijten gaat Kid Koala uitstekend af. De vraag is wel of Kid Koala veel toevoegt aan het werk van diegenen die het maken van ambient soundscapes tot kunst verheven hebben, zoals Biosphere, Brian Eno, Philip Glass of Nils Frahm. De instrumentale nummers op Music To Draw To:Io zijn fraai gecomponeerd, aangenaam en soms indringend, maar niet uitzonderlijk. De zang van Withley voegt echter wel degelijk een extra dimensie toe aan het album, een soort ambient meets triphop 2.0. Een fijne plaat, zeker na meerdere draaibeurten, mits je niet te depressief van aard bent.