De Duitse Kim Petras (30) leerde Engels door video’s van Britney Spears te kijken, wilde van jongs af aan een ster worden, bad in haar eerste videoclip voor een altaar van Paris Hilton en groeide naar eigen zeggen op in de gayclubs. Petras ademt pop. Genoeg ervaring dus voor haar debuutalbum Feed The Beast. Of is het Feed The Gays?
Vorig jaar was Petras daar ineens voor het grote publiek. Met Sam Smith scoorde ze de gigahit Unholy waarmee ze heel wat boze Christenen tegen de schenen schopte, maar ook de eerste transgender werd die een Grammy-award won. Toch was het allemaal niet zo ineens. Op 19-jarige leeftijd verhuisde Petras naar Los Angeles om haar droom na te jagen. Ze werkte hard. Keihard. Bracht meer dan twintig singles uit en een handvol ep’s en mixtapes.
En dan nu haar mainstream debuutalbum Feed The Beast. Petras haalt met deze vijftien tracks tellende plaat alles van de afgelopen jaren uit de kast. Inclusief sterrenproducer Max Martin, die voor de gelegenheid meeschreef aan Thousand Pieces; Petras’ versie van R&B. Ojivolta en ILYA knutselden mee aan BAIT en brrr. Drie niet heel spannende tracks, maar wel ietwat mysterieuze tussendoortjes op het album.
Petras mag dan misschien al meer dan een derde van haar leven in Amerika wonen – ze heeft inmiddels een heerlijk accent zoals uit Los Angeles ontwikkeld -, haar muziekhart ligt ook nog in Europa. Tenminste, zo klinkt het. De plaat heeft namelijk een aantal Eurodance hits die de gays – waar ze het altijd over heeft – zullen opeten. De meest voor de hand liggende is Alone: een samenwerking met Nicki Minaj met een sample van Alice Deejay’s Better Off Alone. Maar ook Castle In The Sky en King Of Hearts (de vocals op deze track: oh my god) lijken regelrecht uit de ‘90s te komen en hadden zo van 2 Brothers On The 4th Floor kunnen zijn. Hits met de hoofdletter H. Of zoals Petras zingt op het French House geïnspireerde nummer uhoh: ‘Everything that I drop is a banger.’
Dat is alleen een beetje grootheidswaanzin. Feed The Beast heeft ook wat missers waarvan je denkt: “Waarom staan deze op dit album?” Sex Talk bijvoorbeeld. Een ontzettend bubbly liedje waarin Petras als een soort Taylor Swift zingt over seks. En op Coconuts schept ze op over haar bos hout voor de deur. Luister, niets verkeerd met seks en borsten, integendeel, maar de bubblegum-pop van deze twee passen totaal niet op de plaat. Maar vooruit, een paar missers zullen we vergeten.
Petras zei laatst in een interview: “No one loves pop music more than gay clubs. I owe everything I have to the gays.” Nou Kim, de gays zullen blij zijn met Feed The Beast. Is het revolutionair? Nee. Maar de popster voelt zich in haar element en dat geldt ook voor ook alle popliefhebbers die houden hitjes om los op te gaan.
