De grootste band van Nederland zwaaide begin deze maand af. Dus is er een plekje bovenaan de piramide in te vullen. Klangstof lijkt nu niet direct een kandidaat om die positie in te nemen. Daarvoor is de muziek van de indieband iets te alternatief. Zonde eigenlijk, want puur op kwaliteit mag het trio best aanspraak maken op die titel. Godspeed to the Freaks is alweer het derde bewijs van grote klasse.
Dat Klangstof bovengemiddeld goede muziek maakt, blijkt ook wel uit het feit dat de band jaren ver buiten de landsgrenzen te vinden is voor optredens. Dat is niet gek met de volwassen en internationale sound van Koen van der Wardt en consorten. Ook de tracks van Godspeed to the Freaks kan je zo tussen het oeuvre stoppen van grote indie-tegenhangers uit de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Het enige probleem: Godspeed to the Freaks mist hype. Waar The Noise You Make Is Silent bij momenten echte knallers produceerde met onder meer het aan alle kanten knisperende Blank Page, is Klangstof op dit album veel meer op zoek naar een chille laidback groove, waarin het de muziek lekker kan laten sudderen.
En daarin slaagt het vaak met verve. Plastic Gun is het perfecte voorbeeld van hoe de band je weet mee te slepen. De sfeer naar het refrein toe wordt heerlijk opgebouwd, waarna het zodra het refrein invalt haast onmogelijk is niet mee te deinen dan wel zingen. De muzikaal wat uitbundigere leadsingle Disguiser doet dat even goed, maar is iets minder meezingbaar.
Het meest uitbundige bewaart Klangstof overigens voor het laatst met de haast epische slotminuten van Sylvia. Alle behoudenheid op de tien voorgaande songs wordt hier in een klap losgelaten. Het is een groot contrast met de heerlijke loomheid van Separated, The Alarm en de prachtige titeltrack, maar voelt geen moment ongepast. Klangstof brengt zijn veelzijdigheid op Godspeed to the Freaks goed tot een geheel.
In dat geheel is er ook plaats voor een bezoekje van Tessa Rose Jackson (Someone). How I Feel past goed bij de vibe van het album, maar mist opvallend genoeg wel solozang van Van der Wardt. Of Someone zingt solo of ze wordt zachtjes ondersteund door vocalist. Het voelt daardoor niet helemaal als een Klangstof-track, ondanks dat de sfeer goed aansluit bij de rest.
Geen hype, maar wel een ijzersterke plaat met een knallende afsluiter. Met Godspeed to the Freaks blijft Klangstof leveren en bewijst bij het allerbeste te horen dat Nederland muzikaal te bieden heeft.
