Lana Del Rey is al jaren de cool kid van de muziekindustrie. Met haar zwoele stem en melancholische teksten zoekt ze de andere kant van popmuziek op. Met haar nieuwe album Honeymoon neemt de diva je mee in een dromerige en donkere sfeer.
Del Rey werd geboren als Lizzy Grant, maar zei haar naam al snel gedag. Toen ze in nachtclubs in New York begon te zingen, nam ze onder andere de namen Sparkle Jump Rope Queen, May Jailer en Lana Rey Del Mar aan. Uiteindelijk was Lana Del Rey, een naam die haar Cubaanse vrienden bedachten, de naam die haar naar de top bracht.
Haar naam is niet het enige dat Lana tot in de puntjes heeft uitgedacht. Ook de klank van haar stem is door de jaren heen veranderd. ‘Mensen namen me niet serieus, dus verlaagde ik mijn stem. Ik geloofde dat het me zou helpen opvallen, dus nu zing ik vrij laag… voor een vrouw dan’, liet de zangeres weten.
Ook op dit album is haar stem hetgene wat haar onderscheidt, maar ook eentonig maakt. Bij het luisteren van de eerste track, Honeymoon, voelt de muziek vooral vertrouwd aan. Een lage en dromerige stem, een nummer over de liefde en een traag ritme. Het is niets wat we nog niet gehoord hebben van Del Rey, wat een geruststelling maar ook een teleurstelling is.
Ook de thema’s op het album komen sterk overeen met wat we gewend zijn van de zangeres. ‘I like you a lot, so I do what you want’ en ‘Live to love you’ zingt ze in Music To Watch Boys To. Ook in Religion onderwerpt ze zich aan een grote liefde: ‘Cause you’re my religion, you’re how I’m living.’ De lyrics doen denken aan het thema van Videogames, waarin Lana vertelt hoe ze zichzelf wegcijfert voor haar lover.
Lana brengt je vanaf de eerste seconde in een trance, waar je de rest van het album niet meer uitkomt. Een sombere, melancholische sfeer komt over je heen. De teksten over religie, drugs en liefde zijn niet erg verschillend van elkaar en eigenlijk geldt dit ook voor de tracks op het album. Het lukt Lana prima om zichzelf te onderscheiden van andere artiesten, maar de nummers op zich onderscheidend maken is minder goed gelukt.
Lana Del Rey houdt haar imago als bad girl vast. Ze is de oudere vriendin die je sigaretten en drank geeft en eigenlijk een beetje intimiderend is. De nummers op Honeymoon zijn donker, zwoel en broeierig. De diva zingt alles of het haar allemaal niets kan schelen, maar wat hadden we anders van Lana verwacht?
