Lee Fields & The Expressions – Special Night

Waardering

7

7

7

6

Zoals in de vorige eeuw Motown en Stax Records tegenover elkaar stonden in de R&B/Soul, is soortgelijke tweedeling nu te zien bij Daptone Records en Big Crown Records. Daptone Records timmert al een tijdje aan de weg met Sharon Jones & the Dap-Kings, terwijl Big Crown met Lee Fields en zijn Expressions de soul van weleer nieuw leven inblazen. Laatstgenoemde maakte ongelofelijk veel indruk met het uit 2014 afkomstige Emma Jean. Twee jaar later moet Special Night minstens zoveel kippenvel opleveren.

In de soul wek je kippenvel op als je de emotie vanuit je hart weet over te brengen. Lee Fields is al sinds 1969 met dit thema bezig. Op zijn nieuwste album laat hij direct zijn gevoelige kant horen op het met keyboard begeleide titelnummer Special Night. ‘There will never be another you, you are one of a kind.’ Dit is beslist autobiografisch, want Fields en zijn vrouw zijn al 47 jaar onafscheidelijk van elkaar. De soulveteraan wisselt echter wel regelmatig van label. Naar eigen zeggen heeft hij zijn muziek ondergebracht bij in totaal veertien labels. Leon Michels, oprichter van Truth & Soul Records en onderdeel van The Expressions, neemt hem opnieuw onder zijn hoede in het nieuw opgerichte Big Crown Records. 

Uiteraard valt er van zo’n vakman als Fields wel te verwachten dat het productioneel en instrumenteel in orde zit. Zijn The Expressions weten met hun orkestrale sound het beste in hem naar boven te halen. De trompet, saxofoon en drums spelen meer dan eens de hoofdrol. De teksten zijn over het algemeen wel erg zoet. In korte frasen weidt hij verder uit over de liefde, het gezinsleven en over het feit dat er voor zijn liefde geen vervanging bestaat. Daarnaast is er op Special Night gekozen voor weinig vrije instrumentatie. Je zal dus geen opvallende solo’s voorbij horen komen. Op Emma Jean en eerdere platen was dit meestal wel het geval. Het is een gemis op Special Night, want het geeft de composities wat lucht. Ook de warme gloed, zoals te horen was op de vorige plaat, is maar moeilijk te herkennen. Tracks als Just Can’t Win en Magnolia brachten echte emotie over. Wat dat betreft is het zoeken naar een speld in de hooiberg.

Al deze wijzigingen hebben echter weinig invloed op het soort muziek; Special Night klinkt nog steeds als een authentieke weerspiegeling van de soul uit de jaren ’70. Lee Fields’ stijl en zangstem wordt daarom regelmatig vergeleken met de legendarische James Brown, die eind jaren ’60, begin jaren ’70 furore maakte met nummers als I Got You en It’s A Man’s Man’s Man’s World. Lee Fields maakt één enkel uitstapje in de eerste single Make The World, een pleidooi voor het verbeteren van de wereld. ‘We can make the world better, if we come together.’ Halverwege de plaat is dit de enige keer dat je echt even opveert. Al met al blijft Lee Fields de veteraan die de soulmuziek nodig heeft. Als je meerdere decennia meer dan goede muziek uit kan brengen, dan hoor je bij de besten.