Het zusteralbum van Time Will Wait For No One (2023), dat is het nieuwste album van Local Natives: But I’ll Wait For You. Het achtste album van de indie rock-groep uit California zit vol diverse en verrassende tracks, voor ieder wat wils. En zoals de band zelf eerder zei over het album: ‘Er is zo weinig dat onder onze controle valt, maar te midden van al deze chaos kunnen we ervoor kiezen er voor elkaar te zijn.’
Te beginnen met Alpharetta, een van de twee nummers van het album dat eerder als single werd uitgebracht. Een rustig begin van een album dat alle kanten op gaat, met rustige melodieën, zachte stemmen en af en toe zelfs hints naar folk-invloeden. En dit gevoel wordt versterkt door de daaropvolgende track Throw It In The Fire, dat door de opbouw perfect in een film gebruikt zou kunnen worden.
Neon Memory zorgt daarentegen wel weer voor een kleine verrassing. Het derde nummer op het album heeft een meer uptempo beat, gevormd door een snellere drum en bevat een onverwachte break. Ook wordt de oplettende luisteraar getrakteerd op wat luchtige ‘oehs´ en ‘aahs’. In de tekst wordt teruggeblikt op een herinnering; ‘Life goes on ahead, we’re watching it flicker, a neon memory’. Toch is dit tempo van korte duur in het album. Met Camera Shy gaat de band weer terug naar de wat meer melancholische samenzang, die net niet helemaal overeenkomt met het ritme van het nummer.
Maar dat dipje is van korte duur want met Ending Credits, Raincoat en April slaat het vijftal weer een hele andere, vrolijkere kant op. Vooral Raincoat en de tweede single April springen er bovenuit, met een hele andere manier van zingen en een meer pop-sound. Met veel piano, gitaar en een uptempo beat. Beide nummers lijken te gaan over een liefde uit het verleden. Met teksten als ‘Don’t want you to change, but I know you can’t stay this way’ en ‘You’re on my mind, I can’t let go’, lijkt het echter niet alsof deze liefde nog een kans gaat krijgen.
Toch gaat het album richting het einde, met de laatste twee tracks Walk Before You Run en de naamgever van het album, But I’ll Wait For You weer terug naar het eerdere indie-gevoel. Langgerekte woorden, melodische ritmes en mysterieuze meerstemmigheid komen duidelijk weer terug in deze nummers. Met de zinnen ‘Time will wait for no one, but I’ll wait for you’, waarmee het laatste nummer op het album eindigt, wordt dan ook de link tussen het eerder uitgebrachte album echt bekend. Een mooie afsluiter van een divers en misschien wel hoopgevend album.
