Hey Are You OK? Zo niet, zet dan even dit nieuwe album van Marike Jager op. Want daar ga je je ongetwijfeld een stuk beter van voelen. De vrolijke en frisse indiepop van de Amersfoortse zangeres is namelijk een middel dat preventief kan werken tegen naderende herfstdepressies.
Hoewel Hey Are You OK alweer haar vijfde plaat is en ze al vijftien jaar meedraait, claimt Jager dat het aanvoelt als een debuut. En dat valt zeker te begrijpen. Vanaf de eerste seconde proef je dat dit een artiest is die een album wil maken waar ze volledig achterstaat. Het plezier spat er vanaf. De veertigjarige heeft het enthousiasme van een tiener en dat werkt aanstekelijk. Neem bijvoorbeeld Marakaka, waarop Jager het ‘rakaka’ uit de titel op een lekker gekke manier blijft herhalen op een fijn opzwepend tempo. Op eenzelfde soort manier maakt ze ook titeltrack en single Hey Are You OK tot een boeiend luisterspel.
Maar Jager weet je soms ook met spannende elementen geboeid te houden. Opener Another River klinkt door de strijkers prettig onheilspellend. Een gevoel dat versterkt wordt door haar stem en de diepe slagen op de achtergrond. Op The Seeker slaat het onheilspellende bij het refrein juist over om in up-tempo indierock met vleugjes rock-‘n-roll. Zo flikt ze het – met behulp van haar band, vergeet dat niet – steeds om je te triggeren. Zelfs aan San Diego, dat op den duur een vlakke variant van een BZN-nummer lijkt te worden, wordt met een simpele gitaaraanslag een extra dimensie toegevoegd. Alleen We Make Today A Pretty Day spreekt iets minder tot de verbeelding; de trucjes die op Marakaka perfect waren uitgevoerd worden hier op een net wat minder aansprekende manier herhaald.
Desondanks lijkt het alsof Jager haar tweede jeugd heeft ontdekt. De energie die Hey Are You OK uitdraagt, vind je niet terug op haar voorgaande platen. Misschien sporadisch, zoals op het nummer Faster uit 2011, maar niet over de breedte van een compleet album.
Hey Are You OK eindigt met Watch The Fish overigens wel een beetje vreemd. Een kort verhalend nummer met een typische pubsfeer en hoog meeklapgehalte. Het komt over alsof het album al af was en er plotseling nog een ergens in de ruimte zwevend nummer aan toe is gevoegd. Want hoewel leuk, mist het de link met de rest van de songs. Maar maakt dat echt uit? Dat er op het eind nog een aparte verrassing zit, past ergens weer heel goed bij Hey Are You OK.
