Wat moet dat heerlijk zijn voor David Roback en Hope Sandoval, het duo achter Mazzy Star. Naam gevestigd, volop ruimte voor andere muziekprojecten en als het een keer begint te kriebelen, kun je gewoon teruggrijpen op je oude band. Nu is er weer eens zo’n moment: met de ep Still geeft Mazzy Star een nieuw teken van leven.
Er zijn twintig seconden van openingsnummer Quiet, The Winter Harbor voor nodig om te weten dat de band tussen debuutalbum She Hangs Brightly (1990) en vandaag geen dag ouder is geworden. Dreampop vol melancholie, gedragen door de verlegen, maar o zo doordringende stem van Sandoval. En het beproefde Mazzy Star-recept is nog altijd raak. Quiet, The Winter Harbor – een track prachtig omlijst met piano en subtiele gitaar – had moeiteloos twee decennia eerder geschreven kunnen zijn.
In dat opzicht is Mazzy Star qua sound een stuk regelmatiger dan wat betreft het uitbrengen van muziek. Vijf jaar is het alweer sinds het laatste album Seasons Of Your Day verscheen. Daarvóór moest de wereld liefst zeventien jaar wachten op nieuw werk van de band. Voor een band die zó uniform klinkt, zijn zulke lange pauzes misschien ook wel verstandig. Je raakt niet overvoerd, maar als je Mazzy Star weer eens hoort langskomen, ben je binnen de kortste keren weer betoverd. Precies wat Quiet, The Winter Harbor doet.
That Way Again en titeltrack Still zijn eigenlijk van hetzelfde laken een pak. Mazzy Star hypnotiseert en zorgt dat je even helemaal nergens aan denkt. Met minimale middelen een maximaal effect. De ep eindigt met een bewerking van So Tonight That I Might See, het nummer dat in 1993 het gelijknamige album – met daarop ook dreampop-klassieker Fade Into You – afsloot. Het experimentele karakter viel destijds al op, in de nieuwe versie voert Mazzy Star dit nog eens extra door. Het orgel begeeft zich met een heldere sound op de voorgrond en de gitaren die halverwege losbarsten komen nog harder binnen. De vraag is wel of deze kleine aanpassingen van toegevoegde waarde zijn in vergelijking met het origineel. Vijf jaar radiostilte had genoeg moeten zijn om een vierde nieuwe track te kunnen schrijven in plaats van te teren op het verleden.
Omdat je nooit weet of en vooral wanneer er een nieuw album van Mazzy Star verschijnt, moeten we vooral onze zegeningen tellen met de ep Still. Het is fijn om de band weer eens tegen te komen en om te horen dat het duo nog steeds relevant kan zijn. En ja, het zal veel verleidelijker blijven om één van die fijne Mazzy Star-albums uit de jaren negentig op te zetten in plaats van deze ep. Zie Still als een tussentijdse proeve van bekwaamheid. Eentje die de band moeiteloos heeft doorstaan.
