Al veertig jaar schrijft Pet Shop Boys muziekgeschiedenis. Suburbia, What Have I Done To Deserve This, Go West, West End Girls, She’s Madonna. Het is slechts een kleine greep uit de vele iconische hits van het tweetal Neil Tennant en Chris Lowe.
De mannen zijn inmiddels vierenzestig en negenenzestig jaar oud, maar nog steeds zijn de inspiratie en de passie niet op. Hun vijftiende album, Nonetheless, is geproduceerd door James Ford (Arctic Monkeys, Blur, e.a.). 26 Juni staat Pet Shop Boys in AFAS Live met de DREAMWORLD, The Greatest Hits Live-tour.
Twee singles van Nonetheless kennen we al: Feel en Dancing Star. De laatste is een ode aan het Russische ballet-icoon Rudolf Nureyev. Naar verwachting wordt het intrigerende Love Is The Law de eerstvolgende single. Een song waar filosofie-clubjes hun tanden in kunnen zetten. ‘Love is the law’ is een bekende uitspraak van de dichter Aleister Crowley, de stichter van de occulte filosofie Thelema uit het begin van de vorige eeuw. In Thelema is liefde en vrije wil de basis van alles, terwijl Pet Shop Boys in de songtekst ook verwijst naar prostitutie: ‘From wiser lips I’ve heard it said/ Love is a profession as old as time/ Watch it and learn it/ Study it and earn it/ You’ve a hеad for business and a heart for crime.’ Dit staat haaks op de filosofische uitspraak dat liefde en vrije wil de wet zijn. Combineer dat met het feit dat de allitererende tekst ‘Love is the Law, a trick of the trade’ uit het refrein lekker mee te zingen is, dan kun je concluderen dat deze track de meest interessante is op Nonetheless.
Maar laten we vooral niet voorbij gaan aan The Schlager Hit Parade. Het moet een lied zijn vol vrolijkheid met als boodschap: Het is altijd zomer in de Schlagerhitparade. Maar alleen al het feit dat het Engelse duo in niets klikt met Schlagers, maakt het interessant. De leeghoofdigheid van de tekst (The future is the present now/ Music must be played/ It’s always Christmas or the sound of summer/ In the Schlager hit parade) maakt nieuwsgierig naar het verhaal achter deze track. Je voelt toch een vermoeden dat het allemaal sarcastisch bedoeld is. Vooral door de bekende intelligente Pet Shop Boys-verwijzingen in andere liedjes. Zoals A Bullet For Narcissus. Een ode aan een egoïstische held: The Narcissus, his power is his dream/ His politics are simply mean/ He doesn’t trust what he hasn’t seen/ He’s so banal, he’s made it mainstream.’ Welke narcistische persoonlijkheid onderwerp van deze track is, is onbekend, evenals de reden waarom de leden van Pet Shop Boys hem verdedigen met hun leven.
De teksten en de thema’s van Neil Tennant zijn op Nonetheless als altijd rijk en interessant. De bekende volle elektronische muren van geluid van Chris Lowe zijn voor de liefhebbers genieten, maar voor sommige luisteraars misschien wel erg veel van hetzelfde. Er is bijna geen band die zo voor de hand ligt om eens in te voeren in een muziek genererende A.I.-app: “Zing Merry Christmas in de stijl van Pet Shop Boys, laat Billy Jean klinken als single van Pet Shop Boys, hoe klinkt Europapa als Pet Shop Boys track?” Maar wat dergelijke apps (nog) niet kunnen, is de gedachtenkronkels en de combinaties van de twee Boys verwerken tot een album. En hoewel veel tracks oncomfortabel veel lijken op Go West of What Have I Done, zou het toch leuk zijn als de mannen met dit album weer een hit scoren. Dat was in Nederland voor het laatst in 2007, samen met Robbie Williams (She’s Madonna). Na Europapa zou The Schlager Hit Parade als zomerhitje toch mooi kleuren in onze hitlijsten.
Nonetheless van Pet Shop Boys verschijnt vrijdag 26 april.
