Ugly Season is geen muziek voor de oningewijden. Het is namelijk zwaar, heel zwaar. Mike Hadreas, beter bekend onder de naam Perfume Genius, brengt al jaren donkere artpop uit die dicht tegen het experimentele aan schuurt. Op Ugly Season kiest hij ervoor om de avant-garde volledig te omarmen. Dat is ook niet vreemd, omdat de plaat een soundtrack is voor een dansvoorstelling van de hand van Hadreas in samenwerking met Kate Wallich.
Opener Just A Room start met wat niet anders omschreven kan worden als een Dead Can Dance song: epische strijkers, langgerekte noten en het voorzichtige gemompel van Hadreas. Al snel implodeert het nummer om in een klein liedje te veranderen met voorzichtige tonen van een glockenspiel. Filmisch lijkt het woord te zijn dat het beste deze muziek omschrijft.
Met Herem ontpopt Hadreas zich toch als songschrijver. Schurend tegen het onbekende maar nog steeds luisterbaar. Toch kan er op ieder moment een enorme wisseling in toon binnen de muziek plaatsvinden. Na pakweg vijfeneenhalve minuut komt er een broeierige en duistere sound op die gaandeweg weer plaatsmaakt voor een onrustige, melodieuze drum die wordt voortgezet in het prachtige Teeth. Het volledige arsenaal aan instrumenten komt voorbij: idiofonen, strijkers, blazers en toetsen wisselen elkaar af.
De elektronische geluiden in combinatie met de hoge falsettozang op Pop Song kan menigeen afschrikken en vormt ook meteen het grootste kritiekpunt op de plaat: is er niet té moeilijk gemusiceerd? Wellicht dat de experimenteerdrift Hadreas hier in de weg zit. Gelukkig is de introductie van de vrolijke percussie een welkome afwisseling in het nummer. De jazzy pianoklanken op Scherzo en het snijdende, anderhalve minuut durende intro van Hellbent doen er moeiteloos nog een schepje experiment bovenop. Welkom in het duistere en onorthodoxe muzikale brein van Perfume Genius waar je gehoor nergens veilig is.
De spannende titeltrack mengt Oosterse invloeden met een soort staccato reggae. Het blijft opmerkelijk hoe verschillende en contrasterende genres knap gecombineerd worden zonder dat het uit de toon valt. Een zelfde conflicterende sound kenmerkt ook het uitgesponnen Eye In The Wall, waar de zang als een bezwerende drone boven de verschillende ritmes hangt. Dit nummer ontpopt zich uiteindelijk tot een elektronisch ambientstuk.
In vergelijking met het relatief toegankelijke Set My Heart On Fire Immediately, is Ugly Season compleet wars van conventie. Het is een heftige, intense trip als luisteraar om je door het album heen te worstelen. Hadreas leeft zich volledig uit met de constante wisselingen in geluiden en instrumenten, maar levert wel een puike collectie aan songs af. En hieruit blijkt duidelijk dat Perfume Genius het spannendst is op het randje van experiment en popmuziek.
