The Endless River, het allernieuwste album van Pink Floyd. Het eerste album dat ze uitbrengen sinds Division Bell uit 1994. Wie had ooit verwacht dat ze nu, precies twintig jaar later, met een nieuw album op de proppen komen. Helemaal nieuw kun je het niet noemen, want er zullen wel veel outtakes opstaan die al opgenomen zijn tijdens de sessies van Division Bell. Het album is opgedragen aan de toetsenist van Pink Floyd, Rick Wright, die in 2006 overleed.
The Dark side of the moon en The Wall zijn de geschiedenis ingegaan als klassiekers, onderdeel van de beste albums ooit gemaakt. Met deze albums gaf Pink Floyd zichzelf de naam als DE psychedelische band van de jaren 60/70. Door veel veranderingen in de bandopstelling werd het in de late jaren 80 een beetje stil rondom Pink Floyd. Ze leken hun beste tijd gehad te hebben, net als Psychedelische muziek in het algemeen.
The Endless River is voornamelijk een Ambient album. Division Bell had eigenlijk een dubbel LP moeten zijn, waarbij de tweede een Ambient had moeten zijn, maar dat is er toen door tijdgebrek nooit van gekomen. Het is erg jammer dat The Endless River op hetzelfde berust als de oude klassiekers: veertig jaar later met hetzelfde kunstje aankomen werkt niet meer.
De indeling van het album is erg interessant. Het is opgedeeld in vier kanten. iedere kant zitten drie á vier nummers. Waar een duidelijke op- en af bouw in zit. Het begint erg mellow en rustig, alsof je in een diepe slaap wegzakt. Dan worden de nummers vervolgens steeds opwindender en emotioneler. Om vervolgens tot een duidelijk hoogtepunt te komen in Side Drie en daarna weer rustiger en melancholischer te worden in Side Vier. Daar eindigt het met een spectaculair sluitingsnummer: Nervana.
Het album heeft veel gemixte kritieken gehad. Iedereen is het er eigenlijk wel over eens dat dit één van de mindere Pink Floyd albums is. Het album heeft zeker mooie stukken die je doen terugdenken aan de betere tijden, maar misschien juist wel iets teveel op het oude werk lijkt. We zijn wel toe aan iets nieuws. Volgens David Gilmour (gitarist/zanger) is dit het laatste album. ”This is It”, zei hij. Hierna is het afgelopen voor de band. Jammer dat ze niet met een beter album hebben kunnen afsluiten en Pink Floyd daarmee de eer te doen, die ze eigenlijk verdienen.
