Post Malone – Hollywood’s Bleeding

Waardering

8

‘Ik maak misschien rap, maar ik maak geen rapmuziek’, aldus Post Malone. De 24-jarige rapper uit Texas houdt niet van het woord genre. Hij maakt zijn eigen muziek en weigert daar een naam aan te geven. Zijn muziek moet grensoverschrijdend en eigentijds zijn. Dit bewees hij al met zijn twee eerder verschenen albums, maar nu moet hij consistent blijven met zijn derde album Hollywood’s Bleeding. Hollywood’s Bleeding is een van de meest geanticipeerde albums van 2019 en de fans van Post Malone willen kwaliteit. En dat krijgen ze. Met Hollywood’s Bleeding laat Post Malone nogmaals zien dat hij niet voor niets een van de grootste artiesten van deze tijd is.

Post Malone staat niet bekend als een artiest die opschept over zijn excessieve levensstijl. Menig fan vindt dat ook niet bij hem passen. Het nummer Saint Tropez, waar het gaat over 50 meter jachten en dikke horloges, zou dan ook afbreuk kunnen doen aan zijn imago. Dat had inderdaad kunnen zijn als het niet zo’n ontzettend heerlijk nummer was geweest. Een beetje artiest mag heus wel een beetje opscheppen; helemaal als je bij zo’n nummer het gevoel krijgt dat je zelf op zo’n boot staat.

De rest van het album is vol van de eerlijkheid en melancholie waar Malone furore mee gemaakt heeft. Melancholische teksten als ’I took your pills and your drugs just to feel something else. ‘Cause I can’t feel you no more’ op het nummer Allergic gaan gepaard met een opzwepende beat. Hierdoor zing je de ietwat treurige teksten mee, maar voel je toch een sprankje hoop.

In Hollywood’s Bleeding herken je een Post Malone die graag experimenteert met verschillende stijlen. Omdat Malone bekend staat als een van de meest likeable gasten in de Amerikaanse muziekscene gunnen muzikanten vanuit alle stromingen hem een samenwerking. De grote verassing op Hollywood’s Bleeding is Black Sabbath’s Ozzy Osbourne die samen met Travis Scott de zang voor zijn rekening neemt op het nummer Take What You Want. Ozzy’s ijzersterke vocalen in combinatie met een Post Malone die zijn ziel op tafel legt geeft een vreemde maar verrassend goede samenwerking tussen metal, trap en autotune. Iets waarvan je eigenlijk dacht dat dat niet mogelijk was. De apotheose van het nummer wordt afgemaakt door een gierende gitaarsolo. Dit is track nummer negen op een album van zeventien. Het gevaar is dat je hier blijft hangen omdat je dit nummer op repeat zet.

Dat zou zonde zijn want het tweede deel van het album blijft van dezelfde kwaliteit als het eerste deel.  De samenwerkingen met onder andere Youtube-ster Halsey laat een zorgvuldig gekozen samenstelling zien. Op het krachtige Die For Me smelten de stemmen van Halsey en Malone op een prachtige manier samen. Halsey heeft zich al eerder bewezen op verschillende hiphop platen en bewijst zich ook op de samenwerking met Malone.

Elke samenwerking complimenteert de nummers van Malone. Malone op zijn beurt geeft zijn collega’s de ruimte om hun eigen kracht te laten zien. Zo ook op het nummer Staring at the Sun met Zangeres SZA. SZA heeft de ruimte om te laten zien wat ze kan en met hoogstaande zangpartijen weet ze het nummer een extra dimensie te geven.

Het derde album van Post Malone is meeslepend, hypnotiserend, melancholisch maar ook soulfull. Of het grensoverschrijdend is kun je betwisten, maar het is zeker een eigentijds en bovenal een heerlijk album dat niet verveelt.